ج - سعى او صحيح است.
22 - س - شخصى در حال سعى گاهى عقب عقب به طرف مروه و يا صفا رفته است، تكليف او چيست؟
ج - بايد آن مقدار را تدارك كند، و اگر از آن محل گذشته سعى او اشكال دارد و احتياط در اتمام و اعاده است.
23 - س - سعى از طبقه دوم فعلى كه بالاتر از كوه صفا و مروه مىباشد، جايز است يا نه؟
ج - اشكال دارد.
24 - س - شخصى به جهت كنترل همراهان خود در حين سعى گاهى به عقب بر مىگشته و بدون توجه مجددا همان مسافت را طى مىكرده، آيا سعى او صحيح است؟
ج - اشكال دارد و بايد سعى را اعاده كند.
25 - س - شخصى سعى بين صفا و مروه را پنج دور رفت و برگشت كه مجموعا ده شوط مىشود انجام داده است، و آن گاه كه متوجه مسأله شد سعى را از همان جا قطع نمود و تقصير كرد، تكليف چيست؟
ج - در فرض سؤال احوط اعاده سعى است.
26 - س - شخصى به تصور اين كه رفتن بالاى كوه صفا يا مروه لازم است، چون اين مقدار مسافت را تحت فشار جمعيت رفته لذا براى اعاده آن مقدارى وارد سعى شده و بعد به نيت سعى برگشته است و در واقع مقدارى مسافت را دو بار طى كرده است، آيا سعى او درست است؟
ج - اگر به نيت احتياط عمل كرده باشد ضرر ندارد.
27 - س - شخصى به تصور اين كه سعى نيز نياز به وضو دارد بعد از يك شوط و نيم سعى خود را قطع مىكند و وضو مىگيرد و هفت شوط ديگر سعى مىنمايد، تكليف او چيست؟
ج - اشكال دارد، و بايد سعى را اعاده كند.
28 - س - كسى كه قدر متيقن عدد اشواط را مىداند، اما ترديد دارد كه شوط بعدى را انجام داده يا نه، مثلا مىداند پنج شوط انجام داده، ولى شك دارد كه بقيه را انجام