طالبيه عموما و علويان خصوصا، و دستگيرى و قتل سران و سادات اين ذريه طاهره سخت كوشا بودند.
و صفحات تاريخ عمومى آن قرون و يا كتب مستقلى كه در باب اين قيامها و عكس العملهاى شديد و ستمگرانه اى كه سلاطين عباسى و امراى منصوب از طرف آنان در اين موارد نشان مىدادند و كشتار بىرحمانه كه از طالبيان و علويان مىكردند.
و آن تواريخ و كتب از دستبرد نسخ و تحريف و يا امحاء و از ميان بردن توسط عباسيان در امان مانده و اينك در دسترس است شاهد اين فجايع و مظالم است كه كتاب شريف " مقاتل الطالبيين " أبى الفرج اصفهانى يكى از آن مصنفات است.
اگر احتمالا خوانندگان محترم استبعاد فرمايند كه چگونه ممكن بوده است كه عباسيان آثار و كتب تصنيف شده از طرف شيعه و يا ديگر فرق را كه حاكى از قساوت ها و مظالم و يا مثالب و معايب ايشان تصنيف مىشده است تحريف يا معدوم سازند و يا اينكه اساسا خود مصنف و يا شاعر بر اثر تهديد و اخافه حكام مجبور به شستن يا سوختن أثر خود مىشده است به مظان آن مراجعه فرمايند كه شواهد بسيارى خواهند يافت.
و يكى از آن شواهد موردى است كه در كتاب مستطاب " عيون اخبار الرضا عليه السلام " توسط شيخ اجل رئيس المحدثين صدوق رضوان الله عليه و به اسناد آن بزرگوار از طريق حاكم بيهقى و محمد بن يحيى الصولى درباره سوختن نسخه اشعار " ابراهيم بن عباس صولي " شاعر بزرگ و يكى از مادحان امام ثامن ضامن حضرت على بن موسى الرضا صلوات الله عليه، ضبط و نقل شده است. (عيون چاپ سنگى ص 285).