وجور را از او دفع گرداند. واين حال مجبول تمامى طبعهاى مؤمنان است ودر هر زمانى مردم آن عصر انتظار دارند كه امام ظهور كند وخاطر متوجه ظور اوست در هر صدايى كه از جانبى بر آورد. اين به واسطهء آن است كه حضرت مودود دلهاى مؤمنان است وآن حضرت مظهر موعود است كه حضرت صلى الله عليه وآله وسلم وعده فرموده كه آن حضرت ظاهر خواهد شد وعالم را به انوار عدالت منور خواهد ساخت، وعطاهاى او تمامى ارباب فقر وفاقه را در خواهد يافت وهيچ محتاجى در زمان او نخواهد بود.
أبي القاسم محمد المهدي العبد الصالح آن حضرت را ابو القاسم كنيت است همچو كنيت حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم، ودر حديث وارد شده كه نام او موافق نام من باشد واما به كنيت تصريح نشده لكن چون آن حضرت صاحب مقام ختم امامت در اين كنيت شريف هم با آن حضرت موافقت فرموده وآنچه در احاديث وارد شده كه حضرت پيغمبر فرمود كه: نام من بر فرزند ان نهيد وكنيت من بر فرزندان منهيد، علما در اين معنى آن حديث، اختلاف كرده اند. بعضى بر آنند كه آن نهى مخصوص زمان حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم بود وآن حضرت نوبتى از كسى شنيد كه مى گفت:
اى ابو القاسم. آن حضرت پنداشت كه با أو حضرت مخاطبه مى كند، وديگرى را مى خواند كه اين كنيت داشت، پس حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمود كه: به كنيت من ديگران را مخوانيد تا موجب التباس نشود زيرا كه كنيت دلالت بر تعظيم مى كند واسم موجب التباس نمى شود زيراكه كسى آن حضرت رابه اسم خود نمى خواند، پس فرمود كه بدين كنيت كه بدان از روى تعظيم متعين مى شود كسى را با من شريك مكنيد، وبعد از آن حضرت اين معذور نيست، پس جايز باشد كه ب از آن حضرت مردم را ابو القاسم كنيت سازند. وبسيارى را از كابر امت پيغمبر صلى