أبي الحسن علي النقي هادي بن محمد كنيت آن حضرت أبو الحسن است همچو كنيت جد خود علي بن موسى (ع) وآن حضرت را از اولاد، امام حسن عسكرى [ع] بوده كه بعد از آن حضرت امام است. ووالدهء آن حضرت ام الولد بوده واز جمله القاب آن حضرت يكى نقى است يعنى پا كيزه از جميع عيوب. واين اشارت است به عصمت وطهارت آن حضرت وپا كيزگى از عيوب حسبى ونسبى با آنكه آن حضرت نقاوه وبرگزيدهء ائمهء عظام واجداد كرام خود است. ديگر از القاب آن حضرت هادى است زيراكه او را نمايندهء مردمان است به طريق صواب وحق، والله الهادى.
الشهيد بكيد الاعداء المقبور بسر من رأى آن حضرت شهيد است به كيد دشمنان. واين اشارت است بدانكه آن حضرت را زهر دادند. ودر كتاب كشف الغمه روانيت كندكه چون حضرت امام نقى خسته شد.
تمامى رؤوس بني هاشم واكابر سر من رأى همهء او قات ملازم بودند واطباء تردد مى كردند. وخليفه فرموده بود كه اطباء ملازم در گاه او باشند. وشأن ومرتبت او در آن مملكت بسيار بزرگ بود وهمهء مردم در گاه شده ومهمات خلايق معطل مانده وواقعهء مرض آن حضرت بر مردم بسيار دشوار بود تا بعد از چند روز مرض آن حضرت اشتداد يافت وغموم ومصائب مردم زيادت شد وخواطر از انديشهء فوت وفراق آن حضرت بسيار مكدر بود. بعد از چند روز آن حضرت وفات فرمود واز دار فانى به جنب جاودانى انتقال كرد.
وولادت آن حضرت به موضعى بود از ولايت مدينه در نصف ذى الحجة سنهء اثنى عشره ومائتين. ودر روايتى روز سه شنبه خامس رجب. وفات آن حضرت در