خداوندا! اگر چنين نبود يأس بر من مسلط مىشد و نا اميدى از رحمتت مرا فرا مىگرفت، خدايا به كسى كه گمان نيكو به تو دارد وعده پاداش، و براى هر كه گمان بد به تو دارد عقابت را مهيا ساخته اى.
بارالها! گمان نيكويم به تو در رهائيم از آتش دوزخ و در گذشتن از لغزشم و بخشش خطايم، مرا پر توان نگاه داشته است، خدايا سخن تو حق است كه هيچ تخلف و تبديلى در آن نيست و فرمودى: " روزى كه هر گروهى را بنام رهبرش مىخوانيم "، و آن روز روز بر انگيختن است، آنگاه كه در صور دميده شده و آنچه در قبرها است بر انگيخته مىشوند.
خدايا! وفادار مانده و گواهى مىدهم و اقرار مىكنم، انكار نكرده و منكر نيستم، و در ظاهر و باطن و پنهان و آشكار مىگويم كه تو خدايى هستى كه جز تو پروردگارى نيست، يگانه بوده و شريكى ندارى، و محمد بنده و فرستاده توست.
و اين كه على امير مؤمنان، آقاى جانشينان، و وارث علم پيامبران، پرچمدار دين و نابود كننده مشركين، و مشخص كننده منافقين، و جهادگر با خارج شدگان از دين، امام و حجت من و دستاويز و راهبرم، و دليل و رهنمايم مىباشد، و كسى است كه به اعمالم هر چند پاكيزه باشد اطمينان نداشته، و آنها را نجات بخش نمىدانم، جز با ولايت او و رهرو بودن در راه او، و اقرار به فضائلش و پذيرش از حاملانش و تسليم به راويانش.