3 - اين كلام را علامه مجلسى در بحار 4: 263 از عيون الاخبار نقل مىكند.
4 - اين كلام را كلينى در كافى 1: 120 مرسلا از على بن محمد نقل كرده است.
همچنين صدوق در توحيد: 186، و در عيون الاخبار 1: 145 با سندش از دقاق، از كلينى، از علان، از محمد بن عيسى، از حسين بن خالد آن را آورده، و از آنها در بحار 4: 176 آمده است.
و نيز طبرسى در احتجاج: 397 اين كلام را آورده است.
5 - اين كلام را كلينى در كافى 1: 113 با سندش از احمد بن ادريس، از حسين بن عبد الله، از محمد بن عبد الله و موسى بن عمر وحسن بن على بن عثمان، از ابن سنان نقل كرده است.
همچنين صدوق در عيون الاخبار 1: 129، و در توحيد: 192، و طبرسى در احتجاج: 411 اين كلام را آورده اند، از آنها در بحار 4: 88 و 175 نقل مىكند.
6 - اين كلام را كلينى در كافى 1: 78 با سندش از محمد بن جعفر اسدى، از محمد بن اسماعيل برمكى، از حسين بن حسن دينورى، از محمد بن على، از محمد بن عبد الله خراسانى نقل كرده است.
همچنين صدوق در عيون الاخبار 1: 131، و در توحيد: 251، و طبرسى در احتجاج: 397 اين كلام را آورده اند.
7 - اين كلام را صدوق در كتاب عيون الاخبار 1: 134 با سندش از احمد بن محمد بن يحيى عطار، از سعد بن عبد الله، از ابراهيم بن هاشم، از على بن معبد، از حسين بن خالد نقل كرده است.