مىگويم: اين دعا را كلينى در كافى 3: 326 از امام كاظم عليه السلام نقل كرده، از او شيخ در تهذيب 2: 111 آورده است.
26 - ان دعا را صدوق در عيون الاخبار 2: 167، با سندش از محمد بن قاسم مفسر، از يوسف بن زياد وعلى بن محمد بن سيار، از پدرانشان، از امام عسكرى، از پدرانش، از امام رضا عليه السلام آورده، و از او در بحار 49: 180، و 91: 311، وسائل 5: 164، اثبات الهداة 3: 259، صراط المستقيم 2: 197، مدينة المعاجز: 494 آمده است.
همچنين طبرى در دلائل الامامة: 195، و حموينى در فرائد السمطين 2:
212، و راوندى در خرائج 2: 658، و ابن شهر آشوب در مناقبش 4: 370، و ابن حمزة در ثاقب المناقب: 467 آن را ذكر كرده اند.
27 - اين دعا را سيد بن طاووس در مهج الدعوات: 254 از اصل يونس بن بكير نقل كرده، و از او در بحار 94: 349 آمده است.
همچنين كفعمى در مصباحش: 278 آن را نقل كرده است.
مىگويم: اين دعا را با اختلافاتى سيد بن طاووس در مهج الدعوات:
232، با سندش از شيخ حرانى، از نعمانى، از ابى على بن همام، از نهاوندى، از حسين بن على اهوازى، از پدرش، از على بن مهزيار، از امام كاظم عليه السلام نقل كرده است، از او كفعمى در مصباحش: 378، بلد الامين: 378، و نيز در بحار 94: 82 آمده است.
28 - اين دعا را مفيد در امالى: 272 با سندش از احمد بن وليد، از پدرش، از محمد بن حسن صفار، از احمد بن محمد بن عيسى، از ريان بن صلت نقل كرده است.
همچنين شيخ طوسى در امالى 1: 33 آن را آورده، و در بحار 95: 186 از آن دو نقل شده است.