صحيفة الحسين (ع) (فارسي) - جمع الشيخ جواد القيومي

موانع انقلاب در زمان معاويه با توجه به اين اوضاع آشفته و خودكامگى بسيار معاويه، چرا امام در زمان أو قيام ننمود، دو عامل را مى توان به عنوان مهمترين دليل بشمار آورد:
1 - تظاهر معاويه به ديندارى گرچه معاويه عملا اسلام را تحريف نموده و حكومت اشرافى اموى را جايگزين خلافت ساده و بى پيرايه اسلامي كرد، اما أو اين مطلب را به خوبى درك كرده بوده كه چون بنام دين و خلافت اسلامي حكومت مى كند، نبايد مرتكب كارهايى بشود كه مردم آن را مبارزه با دين تلقى نمايند، بلكه أو لازم مى ديد هميشه به اعمال خود رنگ دينى بدهد، و از اينرو كارهايى كه توجيه شرعى نداشت را در خفا انجام مى داد.
اسناد و شواهد تاريخى نشان مى دهد كه أو فرد بى دينى بود و به هيچ چيز اعتقاد نداشت، اما خود را در ميان عوام چنان آدم پاكى جلوه گر ساخته بود كه از نظر دينى هيچ اشتباهى در أو ديده نمى شد.
2 - پيمان صلح امام حسن (عليه السلام) با معاويه اين پيمان مورد تأييد امام حسين (عليه السلام) نيز بود (1)، اگر چه تحت فشار

1 - آنچه برخى از مورخين در مورد مخالفت امام با برادر بزرگ خود در زمينه صلح ايشان با معاويه نقل كرده اند، سخنانى نادرست و ساختگى است، زيرا آن حضرت با عواملى كه برادرش را به قبول صلح وادار كرده بود كاملا آگاه بود، چنان كه بعد از صلح پيشنهاد بعضى از افراد را براى قيام نپذيرفت، و حتى بعد از شهادت امام حسن (عليه السلام) تا زمانيكه معاويه زنده بود به اقدامى دست نزد، و احترام ايشان به برادر بزرگ خود تا آنجا بود كه از امام باقر (عليه السلام) نقل است كه فرمودند: امام حسين (عليه السلام) به منظور احترام برادرش هرگز در برابر أو سخن نمى گفت (مناقب آل ابى طالب 2: 143).

(١٣)