از اين رو، خداوند براى هدايت بشر، پيامبران را برانگيخت و آنان با استمداد از وحى الهى، رسالت تبشير وانذار را به عهده گرفتند. سلسلهء عظيم پيامبران با نبوت پيامبر اسلام (حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه واله) پايان پذيرفت و عصر امامت آغاز گرديد، امامان معصوم عليهم السلام را با نام و نشان به وسيلهء پيامبر صلى الله عليه واله براى جانشين وى معين كرد. بى ترديد راه صلاح و تكامل به پيروى از محروم كنند جز سقوط و هلاكت، نصيبى نخواهد داشت.
ما خرسنديم كه پيرو آنان بوده و راه و رسم ايشان را الگوى خود ساخته ايم و سند جاويد ما اين كلمات درربار امام خمينى رحمه الله است كه فرمود:
ما مفتخريم كه ائمهء معصومين از على بن ابى طالب گرفته تا منجى بشر حضرت مهدى صاحب الزمان - عليهم الاف التحيات والسلام - كه به قدرت خداوند قادر، زنده و ناظر امور است، ائمهء ما هستند. (1) ما مفتخريم كه ادعيهء حياتبخشى كه أو را قرآن صاعد مى خوانند از ائمهء معصومين ماست. ما به مناجات شعبانيه امامان و دعاى عرفات حسين بن على عليهما السلام و صحيفه سجاديه، اين زبور آل محمد و صحيفهء فاطميه كه كتاب الهام شده از جانب خداوند تعالى به زهراى مرضيه است، از ما است). (2)