ذلك الطومار في سر من رآى. ص 38 - 39 (انتهى نقل از مقدمه منتقلة الطالبية).
مرحوم علامه طهرانى ره نيز به همين تقريب و تخمين اكتفا نموده و در " النابس " ص 67 اجمالا وفات ابى طباطبا را بعد از سال چهار صد و شصت و يك قيد فرموده است.
اين طباطبا (كه بهر حال تا سال چهار صد و شصت و يك مسلما زنده بوده است) در سه جاى از منتقلة الطالبية مىفرمايد كه ". وسمعت كتاب المجدي من السيد أبي محمد الحسن الموسوي الهروي، ورواه عنه (يعنى از ابي الحسن عمرى) ص 316 - 317 منتقلة و.. أخبرنا أبو محمد زيد بن الحسن (كذا في المطبوعة والظاهر: الحسن بن زيد) الموسوي الهروي أخبرنا أبو الحسن علي العمري النسابة المعروف بابن الصوفي. ص 329 و.. بهراة من اولاد محمد بن احمد بن محمد الاعرابي، الهروي سمعت منه كتاب المجدي في انساب الطالبيين ص 350 و اين مىرساند كه المجدي در زمان حيات مؤلف خود از شهرت و اعتبار كافى بر خوردار بوده است و در شرق و غرب عالم اسلامي رواج داشته و به اصطلاح " كتابي درسى و متنى كلاسيك " در علم انساب بوده و نسابه ها قرائت آن را بر مشايخ لازم مىشمرده اند. پس از " منتقله الطالبية " نيز طبعا در ديگر كتب انسابى كه در قرن پنجم يا قرن ششم تأليف شده است از قبيل لباب الانساب بيهقى والفخري سيد اسمعيل مروزى بدان استناد و از آن نقل شده است.
اما چون اين ضعيف در حال حاضر به اين كتب دسترسى ندارد فقط از باب رجم بغيت چنين عرضى را مىكند. ولى تا آنجا كه تفحص شد و بدون ادعاى انحصار، چند نفر كه از شخصى أبى الحسن عمرى بى واسطه روايت و حكايت كرده اند شناخته شدند كه بدين شرح است: