الله مقامه) است. وجلالت شأن و مقامات آن بزرگوار در علم و عمل محتاج به بيان نيست. مجاهدات و رياضات و كمالات نفس آن بزرگوار و بعضى استبصارات وختومات از او در نزد اهل معرفت معروف است. و در مقام علم او كتاب حاشيهء معالم كه نام او را " هداية المسترشدين " قرار داده، و در ميان علماء حاشيهء شيخ و حاشيهء مطلق كه گويند اين كتاب است.
بس است در بلندى تحقيق و بلندى وتبحر ذهن و فكر او كه مى توان گفت اكثر تحقيقات اصوليهء اين زمانها در پيش علماء، مأخوذ از آن بزرگوار است.
و اصل ايشان از ايوان كيف (1) بوده، و از شاگردان شيخ جعفر نجفى - كه پدر زن او است - بوده، و آقا سيد محسن كاظمينى و آقا سيد على صاحب شرح كبير نيز بوده.
و مرتبهء فضل ايشان زياده از اين است كه نقل توان نمود، اول در احمد آباد درس مى گفتند از اطراف اصفهان فضلا حاضر مى شده اند. بعد در مسجد شاه درس مى گفته. قريب سيصد نفر مجلس درس او حاضر مى شده. و كتاب فقه استدلالى هم نوشته و رسالهء عمليه فارسيه هم دارد. و وفات او سنهء هزار و دويست و چهل و هشت (1248) بوده و او داماد مرحوم شيخ فقيه كبير شيخ جعفر نجفى است كه دختر مرحوم شيخ هم عالمه و عامله (2)، و در همين عمارت جلو روى قبر شيخ، مدفونه است.
و فرزند ايشان مرحوم حاجى شيخ محمد باقر (اعلى الله مقامه) بود كه آثار سعادت دارين از او به ظهور رسيده و به زيارت عتبات عاليات مشرف شده، بعد از زيارت امير المؤمنين (عليه السلام) در نجف اشرف وفات نموده، در سنه هزار و