گفتارى پيرامون اربعين آن حضرت در ميان شيعه روز اربعين سيد الشهداء (عليه السلام)، كه روز بيستم ماه صفر است شهرت بسيار دارد، عموما آن روز را روز ورود اهل بيت (عليهم السلام) پس از رهايى از اسارت شام به كربلا مى دانند، و از ائمه (عليهم السلام) زيارت مخصوصى براى آن روز وارد شده است.
از علماء امامية تا قرن هفتم هجري هيچ كس در اين مورد شبهه و اشكالى وارد نكرده است، اولين كسى كه در اين زمينه سخن گفته و استبعاد كرده سيد اجل رضى الدين على بن طاووس قدس سره در كتاب اقبال الاعمال مى باشد.
مرحوم سيد بن طاووس كه از علماى قرن هفتم هجري است در كتاب " لهوف " گويد:
" آنگاه كه خاندان امام حسين (عليه السلام) از شام باز گشته و به عراق رسيدند، به راهنماى كاروان گفتند: ما را از راه كربلا ببر، آنان حركت كردند تا به قتلگاه رسيدند، ديدند جابر بن عبد الله انصاري و جمعى از بنى هاشم و مردانى از اولاد پيامبر براى زيارت قبر امام حسين (عليه السلام) آمده اند، پس همگى به يك هنگام در آن سرزمين گرد آمدند و با گريه واندوه و سينه زنى با هم ملاقات كردند، و مجلس عزائى كه دلها را جريحه دار مى كرد برپا نمودند و زنانى كه در آن نواحى بودند جمع شدند و چند روزى به همين منوال گذشت ". (1) فقيه ابن نما در مثيرالاخران گويد: