اگر با تعمق در تاريخ آن زمان بنگريم خواهيم ديد كه در ظرف چند روز از عراق به شام و بالعكس رفته و بر مى گشتند، و با ملاحظة تاريخ شواهد زيادى پيدا مى شود كه با شترهاى ذلول جماز و اسبهاى عربي تند تاز مسافتهاى طول و دراز را در اندك مدتى طى مى كرده اند، و شواهد بسيارى در تاريخ وجود دارد كه در ظرف ده روز و هشت روز و بلكه يك هفته از عراق به شام و از شام مراجعت به عراق مى كرده اند.
مى توان از مسلمات تاريخ بشماريم كه امام روز هشتم ذى الحجه سال 61 هجرى از مكه به طرف عراق به حركت آمده، و مسافت ما بين مكه و كوفه در حدود 380 فرسخ مى باشد.
از قرائن زياد معلوم مى شود كه امام در مسير با سرعت زياد حركت نمى فرمود، و در اثناء راه هر كه را كه صلاح مى دانست به يارى خويش دعوت مى فرمود، و پس از رسيدن حربن يزيد رياحي به حضور آن حضرت دو روز سر راه را برايشان گرفت، و روز دوم محرم سال 61 هجري وارد كربلا شدند، و آن مسافت طولانى از مكه تا كربلا را در حدود بيست و چهار روز طى فرمودند، و روزى پانزده فرسخ راه را به آسانى طى كرده اند.
همچنين در بسيارى از كتب معتبره تصريح شده كه اسراء اهل بيت روز اول ماه صفر سال 61 وارد شام شده اند، از جمله أبو ريحان بيرونى متوفى سال 440 هجري است كه در كتاب الآثار الباقية گويد:
" در روز اول ماه صفر سر حسين (عليه السلام) را به دمشق وارد كردند و يزيد آن سر را پيش روى خود گذاشت و با چوبى كه در دست داشت به لبهاى آن حضرت مى زد و... " (1)