" الانوار الباهرة " و " اليقين " بر مى آيد ابن طاووس ابائى نداشته كه موادى از مقدمه را در جاى ديگرى كه موضوع مشابه بوده استفاده كند). بايد ياد آورى شود كه منابع شرح حال، تأليفى از ابن طاووس [بر اساس] متن أبو مخنف را يادآور نمى شوند. حر عاملي كه تنها مؤلفى است كه مقتل الحسين را به ابن طاووس نسبت مى دهد به احتمال مقصودش لهوف است نه تأليف منسوب به أبو مخنف (نك‍: بحار 110 / 117، مق‍: -> ابن طاووس، كتاب اللهوف).
عبارت پايانى نسخه ليدن داراى عناصر شيعى است كه بدون سانسور مانده است.
اين عبارت (برگهاى 145 - پ الى 146 - ر)، با آنچه كه وستنفلد (ص 147) از نسخه‌هاى مشابه آورده متفاوت است عبارتى كه وى آورده چنين است: " درود خدا بر سيد ما محمد و خاندان محترم و محبوب او و تمامى اصحابش، و لعنت خداوند بر ظالمان از اولين تا آخرين " و خاتمه آنچه در نسخه آمده چنين است: " درود خدا بر او (حسين عليه السلام) و خاندان پاك و خوب او و لعنت خدا بر كسانى كه در حق آنان ظلم كردند و حق وى را در خلافت غصب كردند (و حقهم من الخلافة) و آنان را از نوشيدن آب منع كردند، آنها براى هميشه و هميشه در آتش دوزخ بمانند ". اين خاتمه (همچون مقدمه) ممكن است توسط ابن طاووس نوشته شده باشد.
اولين تلاش براى تعيين رابطه بين نسخه ليدن و ديگر متون منسوب به أبو مخنف از سوى وستنفلد در viii - v / pp, der tod انجام شده است. روشن است كه كار بيشترى در اين باره بايد صورت گيرد. فعلا اين احتمال را نمى توان رد كرد كه متن ابن طاووس نيز مبنايى براى تأليف منسوب به أبو مخنف بوده است. ahlwardt در verzeichnis ج 20 صص 36 - 38 از دو نسخه [ديده نشد] ياد كرده كه مى تواند در مسائلى كه در اينجا مورد بحث قرار گرفته مؤثر باشد. اولين نسخه (برلين 9027) اين عنوان را دارد: " تاريخ مقتل الحسين و ما جرى من الحرب "، مؤلف آن ابن طاووس شناسانده شده است. در برگ 4 - ر عنوان كتاب چنين آمده: كتاب الملهوف على قتل (كذا في الاصل) الطفوف.
نسخه دوم (برلين 9028) با عنوان كتاب الملهوف على قتلى الطفوف را دارد. در اينجا