الدعوات مىنامد (مستدرك 12 / 143) همينطور كاتب المجتنى * در پايان كتاب (برگ 217 - رمورخه 25 رجب 992) آن را " كتاب مهج الدعوات " مىنامد، 36. * * مختصر كتاب ابن حبيب مهج الدعوات 355.
ابن طاووس در اين تأليف تعدادى از داستانهاى دوره جاهلى و اسلامى را نقل مى كند تا نشان دهد قبول دعا در ماههاى ذى قعده و رجب بيشتر است. احتمالا تأليفى كه اين مختصر آن است " كتاب من استجيب (يا: استجيبت) دعوته " ابن حبيب مى باشد (نك: -> كتاب [محمد بن حبيب]).
37. * كتاب المنتقى في (يا: من) العوذ والرقى ذريعه 23 / 8 ش 7824، الامان 71 / 82 - 83، 77 - 78 / 91، كشف 136، ابن طاووس در كشف مى گويد: اين تأليف موارد استفاده جايز كلمات وتعويذات را بيان مى كند. او مىافزايد كه كتابخانه او چند تأليف در باره اين موضوع دارد. او در الامان 77 - 78 / 91 سفارش مى كند كه مسافران اين تأليف را همراه خود داشته باشند.
اگر بيمارى يا حوادث غير منتظرهاى براى آنها رخ دهد به آن محتاج خواهند شد. الامان 71 / 82 - 83 مشتمل بر متن تعويذى است كه انسان بايد در عمامه خود بگذارد. به گفته آقا بزرگ، ميرزا كمالا در مجموعه خود خواندن اين متن را سفارش مى كند و اين