نسخه‌اى كه توسط شهيد اول كتابت شده بود نقل و از آنجا به بحار منتقل شده است (بحار 107 / 45 - 47). و اين حقيقت كه قطعه باقى مانده، در اجازات 18 / 42 - 43 آمده اين فرض آقا بزرگ را تأييد مى كند و به نظر مى رسد كه قطعات ديگرى از كتاب اجازات (يا شايد تمام تأليف؟) در دسترس شهيد ثانى بوده است، نك‍: اجازه او به حسين بن عبد الصمد (م 984) پدر شيخ بهائي (بحار 108 / 170، بحراني، كشكول 2 / 223).
نيز مق‍: -> اصل (روايت شد توسط حسن بن محبوب)، -> كتاب مدينة العلم.
20. كتاب الاقبال بالاعمال الحسنة فيما (نذكره مما) يعمل مرة في السنة (يا ميقتا واحدا كل سنة) (12) ذريعه 2 / 246 ش 178.
الامان 77 / 91، فلاح السائل 8 / 6 (اجازات 18 / 41)، جمال الاسبوع 159 كشف المحجة 156، سعد السعود 69، 294.
نك‍: بروكلمان، ذيل 1 / 912 ش 17 (با ياد از نسخه buhar ش 75 و دو نسخه چاپى تهران). اين تأليف كه در تقسيم پنج جلدى مهمات، جزء چهارم آن بوده در الاجازات به عنوان " ما يكون في السنة مرة واحدة " بدان اشاره شده است. در الامان آمده است كه مشتمل بر دو مجلد است (مجلدان)، اولى ادعيه براى ماه‌هاى شوال تا ذى حجه و دوم ادعيه براى محرم تا شعبان. در جمال و كشف آمده است كه جلد دوم اقبال در دست تهيه است (در جمال آمده: من بعضى از اين اسناد را در شروع عمل رجب [يعنى: اقبال] ذكر خواهم كرد. در كشف مى گويد: من [در بخشى] ادعيه محرم را در جزء دوم [يعنى:
اقبال] ذكر خواهم كرد). ابن طاووس در سعد السعود (ص 69) به جزء اول اقبال اشاره مى كند (شوال - ذى حجه). در دوره‌اى، ضمن روايت كتاب، " مضمار " جزئى از كتاب اقبال در آمده است (نك‍: -> ابن طاووس مضمار). در برابر مضمار، كتاب اللطيف