مشخص نمى كند 119 (بويژه در تأليفات اوليه). ابن طاووس انديشهء عمل‌گرا داشته (practical turn of mind): در يك مورد يك آيه قرآنى را نقل كرده و مى گويد: منبعى كه از آن آيه را نقل كرده تنها بخشى از آيه را آورده است. او مى گويد: وى تمام آيه را مى آورد تا كسانى كه آن را حفظ ندارند بتوانند آن را نقل كنند. 120 وى در مواردى، اطلاعاتى را كه پيش از آن آورده تلخيص مى كند تا خواننده مجبور نشود براى يافتن آن به جستجو بپردازد. 121 و يا متن ادعيه‌اى كه در جلد ديگرى آمده، براى نفع كسانى كه آن را ندارند تكرار مى كند. 122 فصل هفتم:
منابع مورد استفاده ء ابن طاووس ما از باقى ماندن بيش از يك سوم منابعى كه وى در تأليفاتش از آنها نقل مى كند آگاهى نداريم. براى بسيارى از اين تأليفات، تنها منبع اطلاعاتى نوشته ء ابن طاووس است و در مواردى تنها موارد نقل شده از آن كتابها، نقل ابن طاووس است. از فهرست مفاهيم مى توان انديشه‌اى از وسعت موضوعاتى كه در اين تأليفات مورد توجه قرار گرفته بدست آورد. موارد زير (كه با متون شيعى آغاز مى شود) دورنمائى است از تأليفاتى كه از آنها