پيشگفتار مؤلف در تاريخ ادبيات شيعه دوازده امامى شخصيت برجسته رضى الدين على بن موسى بن طاووس جايگاه ويژه‌اى را به خود اختصاص داده است. او متعلق به خاندانى سرشناس و مردى پرهيزگار و عالمى بزرگ بود، همچنين او در جريان رخدادهاى خطيرى كه در تاريخ اسلامى روى داد داراى نقشى محدود - اما قابل ملاحظه - بود.
با اين حال اهميت ابن طاووس بيش از اين است، او نماينده آخرين نسلى است كه بيشتر ادبيات متقدم شيعى را كه بعدا به صورت غير قابل برگشتى از ميان رفت، در اختيار داشت. تأليفات برجاى مانده وى تا حدودى به ما كمك مى كند تا كتابخانه او را باز سازى كرده و درباره علائق و آفاق فكرى يك عالم مسلمان را در آخرين سالهاى دوره عباسى آگاهيهايى بدست آوريم. به علاوه تعداد زيادى از متون شيعى و سنى كه وى در نوشته‌هايش به آنها ارجاع داده و بيشتر آنها بدست ما نرسيده اطلاعات با ارزش و منحصر بفردى را بطور عموم درباره ادبيات عربى قرون ميانه در دسترس ما قرار مى دهد. اطلاعات فنى كه وى عرضه كرده در دوره و محيط وى همانندى نداشته و داراى جزئياتى نظير قدمت كتابها، قطع و اندازه نسخه‌هايى است كه وى از آنها بهره برده است. ابن طاووس يك نمونه كم نظير است از شخصى بخصوص با كتابخانه‌اى خاص كه مى توان در روش كار وى مطالعه كرده و به كمك آن فضاى كلى محيط وى را ارزيابى كرد.