است.
17. * كتاب الاحتساب على الالباب ذريعه 1 / 284 ش 1488.
نقلى از تأليفى با اين اسم و منسوب به " ابن طاووس رحمه الله " به توسط " البلد " كفعمي در بحار 95 / 164 نقل شده است. گر چه گفته نشده كه كتاب از كدام عضو فاميل ابن طاووس است اما چون مربوط به ادعيه است محتمل مى نمايد كه مربوط به مؤلف ما مى باشد. دعاى نقل شده بايد " إذا الحت به الحاجه " خوانده شود. اين عبارت در " البلد " (كفعمي) تهران 1383 نيامده است. در اين چاپ بابى به عنوان (ادعية الحوائج) در ص 155 آمده كه مى توان فرض كرد اين عبارت قبلا در حاشيه اين باب آمده بوده است. آقا بزرگ تنها از كتاب الاحتساب آگاهى دارد كه آن را به عنوان تأليفى گمنام درباره ادعيه توصيف مى كند. او بايد از فهرست منابع بلد اخذ كرده باشد كه تنها اطلاعات داده شده در آنجا همان عنوان است. نام اين تأليف در ديگر فهارس تأليفات ابن طاووس نيامده است.
18. * اجازه (براى قسينى) ذريعه 1 / 222 ش 1165.
اين اجازه كه تاريخ جمادى الاول 664 را دارد، براى روايت " الاسرار المودعة " مى باشد. مجيزين عبارتند از: شمس الدين محمد بن احمد بن صالح القسينى و پسران او:
جعفر، على و ابراهيم به علاوه محمد بن حاتم الشامي (زندگى در نيمه دوم قرن هفتم، مق‍:
رياض 5 / 389 - 390)، احمد بن محمد العلوى النسابة (مق: رياض 1 / 63)، نجم الدين أبو نصر محمد الموسوي وصفى الدين محمد بشير العلوى الحسينى مق:
رياض 5 / 45). نك‍: الانوار الساطعة صص 2، 10، 31، 148، 149، 153 - 154 و 175.
به گفته آقا بزرگ اين اجازه را شمس الدين قسينى در اجازه خود به نجم الدين