154 - پ كه " الاصفياء " آمده است. آنچه كه از عنوان و نقلها بدست مى آيد اين است كه اين تأليف مشتمل بر تاريخ عمومى همراه با جزئياتى در باره اجداد) مق‍: كشف 3) ابن طاووس و حيات وى بوده است. ابن طاووس در مهج به حوادثى مربوط به امام دوازدهم [ع] اشاره مى كند (مق‍: -> كتاب الوزراء [فناخسرو]) و در كشف 132 اهميت علم انساب را براى علويان مورد تأكيد قرار داده، ابن طاووس در كشف 112 و 114 در ارتباط با خوددارى خود از پذيرفتن مقام مفتى براى مستنصر و مسائل مربوطه سخن گفته است. در كشف 118 به حركت ابن طاووس از حله به نجف اشاره شده است بطورى كه وى سه سال را دور از انظار عمومى بسر برده است. ما از كشف مى دانيم كه بعد از نجف سه سال به كربلا رفته و در موقع نوشتن كشف (سال 649) او هنوز سه سال سكونت در كربلا را پايان نبرده بود، بنابراين (اصطفاء) بايد در پايان دوره گوشه گيرى او در نجف و يا اندكى بعد از حركت به كربلا نوشته شده باشد يعنى حدود 646 - 647.
ظاهرا شيخ حر عاملي توانسته است نسخه‌اى از اين تأليف را ببيند (نك‍: اجازات الشيخ محمد الحر العاملي لمولى... محمد فاضل المشهدي در بحار 107 / 117).
22. جمال الاسبوع في (يا: ب‍) كمال العمل المشروع ذريعه 5 / 129 ش 534.
الامان 77 / 90، الدروع * برگ 3 - ر، فلاح السائل 8 / 6، الاجازات 18 / 41، اقبال 98 / 623، 212 / 715، 256 / 22، 631 / 421، 659 / 449، 661 / 451، مهج الدعوات 145، محاسبة النفس 22 / 23 / 11 - 12.
نك‍: بروكلمان، ذيل 1 / 912 ش 14 (در آنجا عنوان " اعمال الاسبوع " آمده است). در محاسبة النفس به جاى " العمل " العلم " آمده است. در الامان 77 / 90 " عمل " به جاى " العمل " آمده است. عنوان درست در الامان * برگ 52 - پ ياد شده است. در اقبال 256 / 22 آن را " عمل الاسبوع " ياد كرده است. در الاجازات به اين تأليف با عنوان " مجلد في عمل ليلة الجمعة ويومها " ياد مى كند. اين تأليف كه چهارمين مجلد بر مبناى تقسيم ده مجلدى مهمات مى باشد داراى 49 باب است. نه باب نخست آن (صص 15 -