عيون السير ج 9 تحقيق مصطفى جواد، بغداد 1353 ص 160 در باره وفات (8 جمادى الثاني 601) أبو جعفر عمر بن ابى بكر بن عبيدالله الدباس (اين اسم در: منذري، التكلمة ص 101 با اين عنوان آمده: أبو حفص عمر بن ابى بكر عبد الله بن ابى سادات البغدادي الدباس) كه به عنوان " مشرف " كتابخانه ء قديمى كار مى كرده است (مق‍: سيوطى بغية 2 / 219). از آنجايى كه همه كتابهايى كه ابن طاووس از آنها در اليقين نقل كرده جزو كتابخانه ء وى بوده است بايد قاعدتا نسخه‌اى از كتاب الاربعين را كه برگرفته از نسخه ء اصلى آن در نظاميه بوده در اختيار داشته باشد. بر اساس آنچه محققان اليقين 2 (ص 252 ش 1) اظهار داشته اند نسخه ء كاملى از اين كتاب در مشهد وجود دارد كه تنها چند صفحه از ميانه ء آن ناقص است.
42. * * + كتاب الاربعين في الادعية المأثورة عن سيد المرسلين / محمود بن ابى سعيد بن طاهر السجزى (زنده در ربيع الاول 587) فتح الابواب 151 - 158 گويا ابن طاووس، السجزى را نمى شناخته اما وى براى آگاهىهاى بيشتر به يك فرد ناشناخته اما مورد اعتماد مراجعه كرده كه او سجزى را فردى پرهيزگار و نويسنده پر كار حنفى شناسانده است. مورد نقل شده روايت دوم از كتاب الاربعين است كه درباره استخاره مى باشد; اين روايت همراه با شرحي از السجزى (كه شامل يك نقل از كتاب فردوس الاخبار ديلمى [مق‍: -> الفردوس] است) مى باشد. سجزى اين حديث را در ربيع الاول 587 از امام ركن الدين روايت كرده است.
43. كتاب الاربعين عن الاربعين / أبو سعيد محمد بن احمد بن الحسين النيشابوري (زنده در نيمه اول قرن پنجم) ذريعه 1 / 432 ش 2201 اليقين 197 / 506 منتجب الدين (ص 157 و از او: عاملي، امل الامل 2 / 240، النابس ص 149، ذريعه)