28. * * الامالى / محمد بن ابى عبد الله (م 312؟) فتح الابواب 245 - 248، فرج المهموم 86 مؤلف كتاب كه ابن طاووس وى را شيعى دانسته محتملا أبو الحسين محمد بن جعفر بن محمد بن عون الاسدي الكوفى (م دهم جمادى الاول 312) كه به نام محمد بن ابى عبد الله معروف است (نجاشى ص 373 ش 1020; تنقيح ش 10263; هيچ نوع تأليفى با عنوان امالي به وى نسبت داده نشده است). اگر نظر فوق درست باشد نسخه‌اى كه ابن طاووس از آن استفاده كرده محتملا دستنوشته مؤلف بوده زيرا تاريخ آن 309 بوده است.
موردى كه در فتح الابواب آمده درباره معجزه‌اى از امام سجاد [ع] است. ابن طاووس در فرج المهموم روايتى از روضه كافى (= الكافي 8 / 195 - 196) نقل مى كند كه در آن امام صادق [ع] به شاگرد خود عبد الرحمن بن سيابه اظهار مى دارد كه دانش نجوم دانش مشروعي است; پس از آن ابن طاووس اظهار مى دارد همين نقل در الامالى محمد بن ابى عبد الله آمده است.
29. * (*) كتاب الامالى / الناطق بالحق أبو طالب بن يحيى بن الحسين بن هارون البطحانى (م. ح. 424) ذريعه 2 / 312 ش 1242 ص 317 ش 1256، ص 318 ش 1257 بحار 70 / 72 [ند فلاح] اقبال 24 - 25 / 554، 53 / 582 - 583، 196 / 701، 364 / 116، المضايقة والمواسعة 33 / 344 محاسبة النفس 13 - 14 / 5 نام مؤلف در اقبال ومحاسبة النفس، يحيى بن الحسين (يا اشتباها الحسن) ابن هارون الحسينى (الحسنى) آمده است. نام كوچك او در رسالة المضايقة اشتباها على ضبط شده; و همين اشتباه در رياض (3 / 422 - 423 وذريعه (2 / 312 كه ضمن آن