توئى آنكه پشتيبانى كردى، توئى آنكه كمك نمودى، توئى آنكه دستگيرى كردى، توئى آنكه يارى نمودى، توئى آنكه شفا دادى، توئى آنكه سلامتي عنايت كردى، توئى آنكه گرامى داشتى، خجسته و برتر گرديدى، پس سپاس جاودانه از آن توست، و شكر همواره تو را سزاست.
پس معبودا! من اعتراف كننده به گناهم هستم پس آنها را ببخشاى، منم آنكه بد كردم، منم آنكه خطا كردم، منم آنكه همت به بدى كردم، منم آنكه نادانى نمودم، منم آنكه غفلت كردم، منم آنكه سهو و خطا كردم، منم آنكه به غير تو اعتماد كردم، منم آنكه دانسته بد كردم، منم آنكه قول دادم، منم آنكه بد قولى كردم، منم آنكه پيمان شكنى نمودم، منم آنكه اقرار كردم.
پروردگارا! به نعمتت بر من و نزدم اعتراف كرده و از گناهانم رجوع مى كنم، آنها را بيامرز، اى آنكه گناهان بندگانش به أو زيان نرسانده و او از طاعتشان بى نياز است و هر كدام كه عمل صالح انجام دهند را با رحمت و ياريش موفق مى گرداند، بارالها و معبودا حمد شايسته توست.
بارالها! امرم فرمودى نافرمانيت كردم، و نهى كردى مرتكب گرديدم، از اينرو به گونه اى گرديده ام كه نه بى گناهم تا عذر بخواهم و نه قدرت دارم