اى آنكه در حال بيمارى أو را خواندم و مرا شفا داد، و بدون لباس بودم مرا پوشاند، و گرسنه بودم مرا سير كرد، و تشنه بودم سيرابم نمود، در حالى كه خوار بودم عزيزم گرداند، و نادان بودم مرا شناساند، و تنها بودم زيادم گردانيد، و غريب بودم مرا باز گرداند، و نادار بودم بى نيازم كرد، از أو يارى خواستم ياريم نمود، و بى نياز بودم از من سلب نكرد، سكوت كردم خود بدون سؤال عطا فرمود.
پس سپاس و شكر سزاوار توست، اى آنكه لغزشم را ناديده گرفت، و غم زدگيم را بر طرف كرد، و دعوتم را پاسخ داد، و عيبم را پوشاند، و گناهانم را بخشيد، و حاجتم را عنايت كرد، و بر دشمنم پيروزم گرداند، و اگر نعمتهايت و منتها و بخشندگيهاى ارزشمندت را بشمارم توان شمارش آنها را ندارم.
مولايم! توئى آنكه منت نهادى، توئى آنكه نعمت دادى، توئى آنكه نيكى كردى، توئى آنكه زيبا نمودى، توئى آنكه تفضل كردى، توئى آنكه كامل كردى، توئى آنكه روزى دادى، توئى آنكه موفق نمودى، توئى آنكه عطا كردى، توئى آنكه بى نياز نمودى، توئى آنكه اندوخته بخشيدى، توئى آنكه در پناه گرفتى، توئى آنكه كفايت كردى، توئى آنكه راهنمائى نمودى، توئى آنكه بازداشتى.
توئى آنكه پرده پوشى نمودى، توئى آنكه آمرزيدى، توئى آنكه ناديده گرفتى، توئى آنكه تمكين دادى، توئى آنكه عزت دادى،