1030; طوسى، فهرست 181 ش 652; معالم ص 143 ش 1004; عاملي، امل 2 / 291; رياض 2 / 20; 5 / 145 - 146; تنقيح ش 10907; اعيان 45 / 263; نوابغ ص 275. عنوان فوق در سعد واليقين 79 / 279 آمده، به استثناى آنكه ارجاعات در سعد 73، 80 به " كتاب ابن الجحام " مى باشد. عناوين ديگرى كه ابن طاووس ياد كرده عبارتند از: كتاب ما نزل من القرآن في النبي (طرائف * / طرائف * *، ترجمه فارسى طرائف 184، اليقين 176 / 461، 189 / 489); فيما نزل من القرآن في النبي (اليقين 87 / 294) والائمة (محاسبة النفس). ابن الحجام قرآن شناس (كذا) بوده است: شيخ طوسى هفت كتاب در موضوعات قرآنى به او نسبت مى دهد از جمله:
كتاب التفسير الكبير وكتاب تاويل ما نزل في النبي; همه هفت عنوان را ابن شهر آشوب (معالم ص 143 و از آنجا عاملي، امل 2 / 191، رياض 5 / 145) ياد كرده است.
نجاشى به نوبه خود از كتاب ما نزل من القرآن في اهل البيت ياد كرده است; اين بويژه از اليقين روشن است كه " كتاب ما نزل " و " فيما نزل " و تاويل ما نزل " عناوين يك كتاب هستند; همانطور كه با توجه به گفته شيخ طوسى آگاهيم كه اين كتاب غير از " كتاب تفسير الكبير " است (كه ابن طاووس از آن نقل نكرده است). به نظر مى رسد كه آقا بزرگ (ذريعه 4 / 241) در فرض اتحاد بين " كتاب التفسير " و " كتاب ما نزل " و نيز در فرض اين كه " كتاب ما نزل " غير از " تاويل ما نزل " است اشتباه كرده است.
تأليفى كه ابن طاووس از آن نقل كرده بسيار مورد احترام بوده است (نجاشى ص 379: وقال جماعة من اصحابنا انه كتاب لم ينصف في معناه مثله; نقل شده در: اليقين 79 / 279; مق‍: 2 / 433). اين كتاب بايد طول قابل ملاحظه‌اى داشته باشد: نجاشى گزارشى نقل كرده مبنى بر اينكه هزار برگ داشته است. نسخه خود ابن طاووس مشتمل بر دو مجلد ضخيم (اليقين 79 / 279) و داراى قطع " نصف " (سعد 90، 102) بوده كه نخستين آنها پنج جزء و دومى سه جزء داشته است. اين نسخه‌اى مبتنى بر نسخهاى مشتمل بر دو جزء بوده كه يكى توسط فرد ناشناخته‌اى با نام احمد بن الحاجب الخراساني با تاريخ صفر 338 (مق‍: نوابغ ص 22) و ديگرى توسط أبو جعفر الطوسى با تاريخ جمادى الثاني 433 كتابت شده بود.