در اقبال (به اشتباه) بجاى " الانساب " الانسان آمده است. شيخ الشرف لقب براى نسابه‌هاى مختلفى بوده است; از آن جا كه ابن طاووس اطلاعات بيشترى بدست نمى دهد * دشوار بتوان او را كاملا مشخص كرد. افندي (رياض 4 / 234 - 235) نيز در اين باره آگاهى نداشته اما حدس مى زند كه او امامى بوده است. ممكن است كه اين اشاره به أبو الحسن نجم الدين على بن ابى الغنائم محمد بن على بن محمد العلوى العمرى النسابة باشد (كه از مبسوط او بلا فاصله قبل از اين مورد نقل شده است; ونك‍: -> المبسوط في الانساب) و تأليف مورد بحث تشجير في الانساب باشد (درباره آن نك‍:
ذريعه 4 / 183 ش 920). ابن طاووس از دستنوشته مؤلف استفاده كرده است.
618. + كتاب تأسيس التقديس / أبو عبد الله محمد بن عمر بن الحسين فخر الدين الرازي (م. ح. 606) طرائف 349 - 352 / 100 - 101، 354 - 355 / 102 اين كتاب با عنوان " اساس التقديس "، عنوانى كه با آن شهرت دارد، به چاپ رسيده است (قاهره 1928) (مق‍:
, " allafatihi ' tamhid li dirastat hayatihi wa mu: Razi - Din al - Fakhr al ", Anawati. G ; 203. at p, 234 - 193. pp, 1962, Cairo, Badawi. A. ed, Melanges Taha Husain . (332 - 331. pp, " Textes ", Gilliot موارد نقل شده مشتمل بر رواياتى در باب " تشبيه " است كه غلظت فراوانى دارد وابن طاووس براى بىپايگى عقيده تجسيم از آنها ياد كرده است. رازى در " تأسيس " در كنار روايات تشبيه، تاويلاتى براى دفع تشبيه موجود در ظاهر روايات ارائه مى دهد. ابن طاووس تاويلات او را نياورده اما اين را كه رازى مشبهان را بطور عمومى محكوم كرده از وى نقل مى كند (طرائف 354 - 355 / 102).
619. * * كتاب في تسمية مولانا على بامير المؤمنين / القاضى أبو الحسن على بن محمد