آراء گذشتگان، كارى نمى توانند بكنند. اين عبارت در كشف به صورت نقل قول از " بهجة " نيامده اما به همين صورت شهيد ثانى زين الدين بن على العاملي شهيد (م 965) آن را (از كشف المحجة در " الدارية في علم الحديث " نجف (بى تا) [حدود 1950] صص 28 - 29 و از آنجا روضات 7 / 161) نقل مى كند. اگر بر مبناى اين نقلها ارزيابى شود، بهجه (شايد بيش از كشف) داراى مواد زندگينامهاى وى بوده كه در تأليفات آن دوره امرى عادى نبوده است. همانطور كه در ذريعه آمده " الكنتورى " (ص 89 ش 404) در يكى دانستن بهجه و كشف اشتباه كرده است.
7. * البشارت بقضاء الحاجات على يد الائمة عليهم السلام بعد الممات ذريعه 3 / 111 ش 374.
الامان 78 / 91، الاقبال 72 / 600، 687 / 469، كشف المحجة 34.
اين يكى از تأليفاتى است كه ابن طاووس سفارش مى كند كه انسان بايد آن را در سفر همراه داشته باشد (نك: الامان). عنوان كتاب در اقبال و كشف " البشارات " آمده است ابن طاووس در اقبال (687 / 469) از سفر زيارتى خود به مشهد امام على [ع] ياد مى كند. گويا اين تأليف در دسترس كمال الدين محمد بن معين الدين محمد الفسوى ميرزا كمالا (زندگى در اوايل قرن 12) (درباره او نك: pampus / h - / k anwar des muhammad baqir - die theologische enzyklopadie bihar al (92 / p, 1970, bonn, (/ d / a 1699 - 1927 = 1110 - 1037) maglist - al داماد محمد تقى مجلسى، بوده است. زيرا در تأليف رجالى كه وى براى يكى از بستگانش نگاشته خواندن آن را سفارش مى كند (به نقل از ذريعه كه از اين تأليف با عنوان مجموعه رجاليه ياد مى كند، نيز مق: آقا بزرگ: مصفى المقال تهران 1378 صص 376 - 378).
قطعهاى از تأليفى با عنوان كتاب البشاره در مختصر علامه حلى ص 212 آمده است (نك: - كتاب - [جعفر بن محمد بن مالك]، مق: عاملي، امل 2 / 206، ذريعه