كه در چاپهاى فرح مورد استفاده قرار گرفته است (مق‍: - اصل [عبد الله بن حماد انصاري].) آنچه از محتواى برخى از نقلهاى بحار بدست مى آيد اين است كه جزء دوم در دسترس مجلسى بوده است. نمونه چنين نقلى در بحار 86 / 129، 162 - 164، آمده كه مشتمل بر ادعيه مربوط به فجر مى باشد. نيز نك‍: - كتاب قصص الانبياء (الراوندي).
10. كتاب فرج المهموم في معرفة (نهج يا منهج) الحلال والحرم من علم النجوم ذريعه 16 / 156 ش 424.
الامان 89 / 101.
نك‍: بروكلمان، ذيل 1 / 912 ش 10. اين تأليف با عناوين ديگرى نيز معروف است از جمله: فرج المهموم في تاريخ علماء النجوم. ابن طاووس در انتهاى آن، مى گويد كه كتاب را در 20 محرم 650 در كربلا به اتمام رسانده است (نك‍: فرج المهموم 260).
اين تاريخ مشكلاتى دارد زيرا ابن تاووس در فرج الهموم ص 146 (= فرج الهموم * برگ 98 - پ) به انتقال خود به بغداد در سال 652 اشاره مى كند. اين سبب شده تا محمد رضا الشبيبي (مورخ العراق، ابن الفوطى ج 2 / 1 ص 236) درباره تاريخى كه در پايان فرج المهموم آمده ترديد كند و احتمال بدهد كه كتاب در حول و حوش سقوط بغداد نوشته شده است. گر چه اين احتمال ناممكن نيست اما به دو جهت بايد آن را نامحتمل دانست: يكى اين كه مى دانيم كه ابن طاووس در 650 در كربلا زندگى مى كرده و مشكل است چنين تصور كنيم كه تاريخ و محل هر دو آن گونه كه در فرح المهموم (ص 260) آمده، اشتباه باشد. ثانيا ابن طاووس در كشف (كه در 649 نوشته شده) اظهار مى دارد كه در نظر دارد كتابي درباره اينكه اختر شناسى در اصل علم درستى است (علم صحيح في اصله) تأليف كند، اين اشاره روشنى است به آنچه در قالب " فرج المهموم " در آمده است (كشف ص 137). آنچه از تأليفات ديگر وى به دست مى آيد (به عنوان مثال الاجازات) اين كه ابن طاووس عموما در اجراى برنامه‌هايى كه اعلام مى كند