بوده است; اين روشن نيست كه ابن طاووس كداميك از دو كتاب را در اختيار داشته است. آقابزرگ (ذريعه 6 / 344 ش 2025) از " كتاب الحديث " عبد الله بن حماد الانصاري نزيل قم با تذكر اينكه در فلاح السائل و كشف بدان مراجعه شده ياد كرده است. به هر روى عنوانى در فلاح و كشف نيامده و ارجاع تنها به " اصل " داده شده است.
كتاب عبد الله بن حماد در فهرست منابع البلد (ص 503) آمده است.
ابن طاووس در كشف ص 18، انصاري را به عنوان صحابي امام كاظم [ع] شناسانده و گفته است كه او از نسخه‌اى از كتاب استفاده مى كرده كه در سال 376 بر هارون بن موسى التلعكبرى خوانده شده است. روايتى كه در الامان نقل شده بر گرفته از نيمه ء دوم كتاب است و تا يك سوم آن و مربوط به بهترين دعاها مى باشد. ابن طاووس گفته است كه مورد نقل شده در فلاح السائل همان است كه تلعكبرى در اواخر جزء ششم كتاب الانصاري نقل كرده است. معناى اين سخن اين است كه آن نقلها بخشى از كتاب انصاري نبوده است; در واقع مورد نقل شده مشتمل بر آن است كه احمد بن هلال (در فلاح اشتباها هليل آمده) كرخى (م 267، يعنى سالها بعد از انصاري) غالى بودن محمد بن سنان (م 220) را تكذيب مى كند. (احمد بن هلال عبرتائى [يا: الكرخي] خود متهم به غلو بوده است; نك‍: قهپائى 1 / 171 - 173; تنقيح ش 553; تسترى، قاموس 1 / 442 - 448). مورد نقل شده در اقبال ص 490 / 274 كه از ثلث اول نيمه دوم كتاب گرفته شده، مشتمل بر حديثى در باره ء پرداخت فطره در عيد فطر است. در حالى كه اقبال ص 38 / 568 مربوط به فضيلت زيارت قبر امام حسين [ع] است. در مورد نقل شده در كشف 18 - 19 (از آنجا در بحار 2 / 137 - 138) امام صادق [ع] از پذيرفتن مؤمن الطاق در حضور خود خوددارى مى كند زيرا او بدون اذن امام مشغول مناظره بوده است (مق‍: 161. p, a ' Bara, Kohlberg). در كشف المحجة ص 124، در آمد ساليانه ء حضرت زهرا [ع] از فدك 24 هزار دينار توصيف شده است; اين از طريق انصاري نقل شده اما يادآور نشده كه از كدام كتاب انصاري بوده است. مورد نقل شده در مهج الدعوات ص 71 (از جزء پنجم) مشتمل بر دعاى پيامبر [ص] در روز احزاب است (جنگ خندق) است. در مهج الدعوات ص 357، (از جزء پنجم) روايتى درباره‌ء