نك‍: 144. p, " Usul ", Kolhberg. ابن طاووس از اين تأليف با عنوان كتاب ابى المغراء من اصول الشيعه ياد كرده است. مورد نقل شده اين است كه أبو المغراء با واسطه ء منصور بن حازم (قهپائى 6 / 142 - 143) از امام صادق [ع] روايت مى كند.
59. * * اصل / حسين بن سيف بن عميرة الكندى العدوى (زنده در ميانه ء قرن دوم) ذريعه 6 / 324 ش 1825 (ذيل: كتاب الحديث) فلاح السائل 100 - 101 / 95 - 96 نك‍: 145. p, " Usul ", Kolhberg مورد نقل شده، روايتى است به نقل از امام صادق [ع].
60. * * اصل / مسعدة بن زياد الربعي (زنده در ميانه ء قرن دوم) ذريعه 2 / 166 ص 614 بحار 86 / 280 [ند فلاح 227 / 207] مهج الدعوات 14 / 5 نك‍: 146. p " Usul ", Kolhberg موارد نقل شده روايتى است (از امام باقر [ع] در اهميت دعا) كه در هر دو كتاب آمده است. ابن طاووس از اين تأليف با عنوان " كتاب " ياد مى كند با اضافه اين نكته كه اين يكى از اصول شيعه مى باشد. محتملا اين شاره به " كتاب في الحلال والحرام " مسعده مى باشد كه نجاشى (ص 415 ش 1109) به وى نسبت داده است.
61. * * (اصل / معاوية بن حكيم (يا: حكيم) (زنده در اوائل قرن سوم) فرج المهموم 91 - 92 نك‍: a 113. n, 148. p, " Usul ", Kolhberg. گفته شده كه معاويه بيست و چهار اصل را روايت كرده است (نجاشى ص 412 ش 1098)، اما ظاهرا " اصلى " را تأليف نكرده است. بنابراين ابن طاووس بايد از اصلى استفاده كرده باشد كه معاويه روايت كرده باشد.
او به اين تأليف با عنوان " كتاب اصله " اشاره مى كند. در فرج المهموم ص 99 نقلى آمده