موسى است كه بنى اسرائيل را در ماه حزيران مورد لعنت قرار داده در نتيجه ء آن سيصد هزار نفر آنان طى بيست و چهار ساعت از بين رفتند. روايتى ديگر در باره حزيران در مهج الدعوات ص 358 نقل شده است. مورد نقل شده در سعد ص 80 تفسير آيه 32 فاطر مى باشد. مورد نقل شده در طرائف * و طرائف * * مربوط به اظهار ترديد در پاكى نسب طلحه است. در اينجا تشيع نويسنده يادآورى نشده است.
52. * * اصل / روايت شده أبو محمد عبد الله بن محمد اليمنى (زندگى در ميانه ء قرن سوم) جمال الاسبوع 483 - 494 نام روايت كننده به صورت أبو محمد عبد الله بن محمد اليمنى آمده (جمال ص 492) (يا: العابد، جمال الاسبوع 483 - 484); او بيشتر به عنوان صحابي امام عسكري [ع]، أبو محمد عبد الله بن محمد الشامي الدمشقي (طوسى، رجال، ص 434 ش 21; تنقيح، ش 7049 بايد شناخته شود تا صحابي امام كاظم [ع] يعنى عبد الله بن محمد الشعيرى اليماني (مق‍: طوسى، رجال ص 356 ش 41; تنقيح ش 7050). در جمال ص 492 از دو نسخه اين كتاب ياد شده كه اولين اين دو را أبو جعفر طوسى تصحيح كرده [و دومى نسخه ء عتيقي بوده] است. موارد نقل شده مشتمل بر ادعيه‌اى [الصلوات على النبي والائمة] است براى پيامبر [ص] و ائمه كه امام عسكري [ع] در سال 255 براى يكى از صحابه خود املاء كرده است.
53. * * اصل / أبو جعفر احمد بن الحسين بن عمر بن يزيد (يا: بريده) الصيقل (زندگى در اواخر قرن دوم) ذريعه 2 / 139 ش 518 اللهوف 55 - 56 / 63 - 65 نك‍: 143. p, " Usul ", Kohlberg. ابن طاووس از نسخه‌اى بهره برده كه متعلق به احمد بن محمد بن داود قمى (م 368; مق‍: -> كتاب الزيارات والفضائل) بوده است. در مورد نقل شده، محمد بن حنفيه بدون موفقيت بر آن است تا امام حسين [ع] را از خروج از