كتابخانه ابن طاووس (فارسي) - إتان گلبرگ - الصفحة ٢٣
كند. (24) آن گونه كه ابن طاووس المستنصر براى او در جانب شرقى خانهاى فراهم كرد. در همين خانه (در نزديكى مأمونيه در درب البدريين) (25) بود كه عالم شيعى اسعد بن عبد القاهر الاصفهانى را كه از او روايت مى كند در صفر سال 635 ملاقات كرد. (26) اسعد بن عبد القاهر همراه با محمد بن جعفر بن هبة الدين نما (م 645) (27) از راويان
(٢٤). فرج المهموم صص ١٢٦ - ١٢٧. نيز نك: الانوار ص ٢٤، ١٧٨ - ١٧٩.
(٢٥). درباره " مأمونية " نك به عنوان مثال: ياقوت البدان ج ٥ ص ٤٤ زير مورد، index ١٩٢٤, oxford, le strange baghdad during the abbasid caliphate. g زير مورد من غير از اين اشاره به درب البدريين نديده ام. اين نام نشانگر اين است كه اين منطقه از نزديك باب بدر يعنى جايى كه يكى از دروازههاى قصر بوده (le strange در baghdad) صص ٢٧٠ - ٢٧١، مق: الحوادث الجامعه صص ٢، ١٠٤، ١٢٤، ١٣٣) شروع مى شده و از وسط محله بدريه مى گذشته است (مق: ابن الاثير، لباب ج ١ ص ١٢٧، الحوادث الجامعه صص ٢، ٧٢، ٨٩، ٩٠، ١٣٠، ١٣٢، ١٦١، ١٦٦، ١٦٩) (به علاوه محلاتي كه در نزديك آن قرار داشته مثل: المقتديه، مق: پايين). ابن طاووس در اليقين ص ٧٩ / ١٧٩، به سكونت خود در دارالحوبه (يا حربة) اشاره مى كند. اين نام، ناشناخته است (آيا مى توان اين اسم را به صورت دار الحربيه اصلاح كرد، به اين معنى كه به محله حربيه شمال بغداد منتهى مى شده است؟)، اما بايد همان درب البدريين باشد چون وى اشاره به همان ملاقات با اسعد بن عبد القاهر مى كند كه آن را در اليقين (ص ١٨١ / ٤٧٣) ياد كرده است. ابن طاووس (نك: فتح الابواب ص ٢٣٣ و از آنجا روضات ج ٤ ص ٣٢٨) مى گويد: زمانى كه او در قسمت غربى بغداد بوده كسى به دنبال وى مى گشته است، اما اين لزوما به اين معنى نيست كه وى در آنجا زندگى مى كرده است. مق: حيات صفى الدين أبو جعفر محمد بن معد كه مورد عنايت خليفه الناصر بود، وزير مؤيد الدين القمى به او اصرار كرد تا از حله به بغداد بيايد و وى را در يكى از خانههاى خود در دار الخلافة سكونت داد (يا به او بخشيد) (ابن زهره، غاية ص ٨٣).
(٢٦). فلاح السائل ص ١٥ / ١٢ (از آنجا: روضات ج ٤ ص ٣٣٤)، جمال الاسبوع صص ١٦٩ - ١٧٠، سعد السعود صص ٢٣٢ - ٢٣٣، اليقين صص 79 / 279، 181 / 473. مق: اقبال ص 674 / 461، جمال الاسبوع ص 172. نامه كامل وى را أبو السعادات عماد الدين اسعد بن عبد القاهر بن اسعد بن محمد بن هبة الله بن حمزه عماد الدين الاصفهانى ياد كرده اند. بجاى " ابن اسعد " " بن سفرويه " (سفروه، سقروه، شفروه، شقروه) ضبط شده كه يا مربوط به لقب جد (پدرى) او و يا جد (اعلاى) أبو السعادات است. تاريخ وفات وى روشن نيست. در اعيان الشيعه ج 9 ص 143 143، صفر 635 آمده است. اما اين بايد نتيجه اختلاط با تاريخى باشد كه ابن طاووس در آن تاريخ از وى روايت كرده است. براى اطلاعات بيشتر نك: رياض 1 / 81 - 82، روضات 1 / 102. ابن طاووس دو تأليف اسعد را روايت كرده، نك: -> كتاب الفائق على الاربعين، و -> كتاب رشح الوالاء.
(27). درباره او نك: عاملي، امل الامل 2 / 310، الانوار الساطعة صص 154 - 155، نيز نك:
الاجازات صص 18 - 19 / 43.