او را به مسائل دنيوى خواهد كشاند. بعد از اين وى به حرم موسى بن جعفر (ع) رفت تا در اين باره استخاره كند و تا زمان به دست آوردن پاسخ مبنى بر درستى اين ازدواج در آنجا باقى ماند. (18) تاريخ دقيق ازدواج وى را نمى توان تعيين كرد. از يك سو، مى دانيم كه ابن طاووس در سال 603 در بغداد بوده، (19) اما روشن نيست كه اين تنها يك سفر بوده يا به عنوان يك داماد جديد در آنجا زندگى مى كرده است. از سوى ديگر گزارش شده است كه وى تقريبا براى پانزده سال در بغداد مانده است. (20) اگر اين گزارش درست باشد او نمىتوانسته پيش از اواسط دهه 620 در آنجا سكونت گزيده باشد، زيرا (همانطور كه نشان خواهيم داد) وى دار الخلافة را در سال 641 يا اندكى قبل از آن ترك كرده است.
در آن صورت ازدواج او نيز نمىتوانسته پيش از اواسط دهه 620 باشد. درباره همسر و اولاد احتمالى وى چيزى نمى دانيم. تنها چيزى كه روشن است اين كه وى در سال 649 كه كشف المحجة را نگاشته همسرش زنده نبوده و فرزندان وى را ام ولدهاى وى به دنيا آورده بودند. (21) ابن طاووس بعد از استقرار در بغداد، با عده‌اى از مقامات رسمى محلى كه تعدادى شيعه بوده يا گرايش شيعى داشتند آشنا شد. او بويژه با مؤيد الدين محمد بن احمد ابن العلقمي (م 656) استاذ الدار (وزير آخرين خليفه عباسى مستعصم) (22)، روابط نزديكى داشت. وى با يكى از برادران ابن علقمي و فرزند او عز الدين أبو الفضل محمد بن محمد صاحب المخزن دوست بوده است. (23) ابن طاووس به مستنصر عباسي (خلافت از 623 - 640) آن مقدار نزديك بود كه مى توانست براى كمك مالى براى دو عالم نجوم شناس نيازمند: بدر الاعجمي و كثير الدين محمود بن محمد وساطت موفقيت آميز