پيروى يا كسى كه هدايت نيافته جز آنكه هدايت شود وشما را چه شده است و چگونه حكم مى كنيد).
آنچه در مورد قضا و قدر برايت مىنويسم را پيروى كن، چرا كه هر كه به خير وشر قضا و قدر ايمان نياورد كافر شده است، و هر كه گناهان را به خداوند نسبت دهد به خطا رفته است.
خداوند با اجبار اطاعت نشده و كسى كه گناه مى كند بر أو غالب نگرديده است، و بندگانش را نيز مهمل و بيهوده رها ننموده، بلكه أو مالك آنچه به آنان داده مى باشد، و بر آنچه آنان را توانا ساخته تواناست، اگر اطاعت أو را بنمايند مانع و جلو گير آنان نشده، و اگر نافرمانى أو را نمايند اگر خواست مانع انجام گناه شود اين كار را مى كند و اگر چنين نكرد أو باعث انجام گناه نيست و آنان را به انجام آن وادار و اجبار ننموده، بلكه متمكن كردن آنان به انجامش و بر حذر داشتنشان راه را براى انجام دادن گناه براى ايشان باز نموده است.
پس راه را براى پيروى از آنچه بدان امر فرموده و ترك آنچه از آن نهى كرده را آماده نموده، و تكليف و وظيفه را از آنان كه از جهت عقلي ناقصند يا بيمارى دارند برداشته است.