براى اين كتاب دعا نك: بروكلمان 1 / 657 ش 2 (با ياد از نسخه خطى پاريس و patna) ذيل 1 / 912 ش 2). بنابر گفته آقا بزرگ در بعضى از نسخههاى مهج آمده است كه اين تأليف در هفتم جمادى الاول 662 به اتمام رسيده است. اين كه در سعد از آن ياد شده، شايد بتوان به اين صورت توجيه كرد (بر خلاف بسيارى از تأليفات ابن طاووس) كه مهج در يك زمان بسيار طولانى نوشته شده است، قرائن داخلى در اثبات اين حدس وجود دارد. جملهاى در مهج الدعوات (ص 84) محتملا در سال 650 نوشته شده است (نك:
> كتاب عتق [شماره 313]). ابن طاووس در جاى ديگر (مهج ص 29، 342) به در گذشت محمد بن محمد الاوى كه در 654 رخ داده اشاره مى كند و مى گويد (مهج ص 347) كه كتابخانه او (يعنى: ابن طاووس) داراى بيش از هفتاد مجلد ادعيه است - اضافه بر شصت و اندى كتاب كه در كشف بدان اشاره كرده -. حداقل در مهج يك بار مطالبى افزوده شده است: نك:> شرح الدعاء الجوشن.
از يك ترجمه فارسى كه بوسيله على بن محمد بن اسد الله الاصفهانى صورت گرفته در روضات 4 / 213 ياد شده است. براى ترجمه ديگر نك: مشار، فهرست ص 1313. o اضافه بر چند نسخه خطى، من از چاپ سنگى 1323 استفاده كرده ام كه همراه با " مجتنى " چاپ شده است (با صفحه شمارى مستقل). چاپهاى ديگر عبارتند از چاپ بمبئى 1299 و ايران 1318 (هيچكدام ديده نشد).
34. محاسبة النفس ذريعه 22 / 121 ش 2210، ص 122 [ش ند].
نك: بروكلمان، ذيل 1 / 912 ش 13. اين تأليف مختصر كه مجلسى مكرر در بحار از