است كه در خود حديث آمده است. احاديثى كه همان كلمه در آن تكرار شده با همان رمز آورده و اين كلمات رمزى به ترتيب حروف الفبا نيست. در مسند الشهاب، اسانيد افزوده شده اما تنظيم اصلى به همان صورت باقى مانده است. كتاب الشهاب و مسند الشهاب هر كدام چند بار چاپ شده اند. كتاب مسند الشهاب، اخيرا به توسط " حمدى عبد المجيد السلفي " (در دو جلد، بيروت 1405) به چاپ رسيده است. شكل كامل كلمه قصار " الرفيق قبل الطريق " (الامان 40 / 53) در السلفي 1 / 412 ش 709 آمده است (التمسوا الجار قبل الدار والرفيق قبل الطريق). ابن طاووس در سعد، كتاب الشهاب را به عنوان تأليفى از يك مؤلف سنى كه داراى سخنى درباره‌ء رجعت حضرت عيسى [ع] است توصيف مى كند. اين مطلب احتمالا اشاره به حديث نبوى است كه با اين كلمات پايان مى يابد:... ولا مهدى الا عيسى بن مريم (القضاعى تحقيق: السلفي 2 / 69; أبو الوفاء مصطفى المراغى، اللباب في شرح الشهاب، قاهره 1390 ص 157).
كتاب الشهاب در ميان شيعه و سنى شيوع و شهرت يافت و شروح سنى و شيعى هر دو بر آن نگاشته شد (مق‍: مستدرك چ سنگى 3 / 367 - 368). يك شرح ناشناخته فارسى (شيعى؟) كه در 690 تأليف شده و داراى عنوان فارسى " شرح فارسى شهاب الاخبار " مى باشد، توسط جلال الدين الحسينى الارموى محدث (تهران 1983) به چاپ رسيده است.
فردوس ديلمى نيز داراى حكم نبوى است و ديلمى خود را مديون قضاعى مى داند اما محتواى آن داراى نظم كاملا متفاوتى است زيرا فردوس به ترتيب الفباى اولين كلمه (البته نه حرف) متن است. تفاوتهاى ديگرى نيز در ميان اين دو تأليف وجود دارد: در فردوس بر خلاف شهاب، نام صحابي كه آن حكمت را روايت كرده آمده (گر چه نه همه سند); به علاوه، آن داراى حكمتهاى زيادترى است (بيش از نه هزار در برابر هزار و دويست حكمت شهاب). أبو منصور شهردار بن شيرويه (م 558) سند را بطور كامل با حفظ ترتيب كلمات در " مسند الفردوس " آورده; در اين كار او از قضاعى در مسند الشهاب پيروى كرده است.