علامه مجلسى (6 / 243; 11 / 226 - 229) دو روايت از اين كتاب توسط المحتضر حلى نقل كرده است; اين مواد در نسخه ء چاپى المحتضر نيامده است. در رياض (6 / 49) از كتاب الشفاء والجلاء در فهرست تأليفات ناشناخته ياد شده است; افندي به اشتباه مى گويد كه اين تأليفى سنى است او اين اشتباه را با اشتباه ديگرى (از روى حدس) همراه مى سازد كه اين كتاب، همان تأليف " كتاب الشفاء " قاضى عياض (م 544) مى باشد.
544. + كتاب شفاء الصدور المهذب في تفسير القرآن / أبو بكر محمد بن حسن بن محمد بن زياد النقاش (م 351) اقبال 72 / 601 سعد السعود 285 - 286 طرائف 43 - 44 / [ند 13] درباره مؤلف نك‍: بروكلمان، ذيل 1 / 334; سزگين 1 / 44 - 45. عنوان كتاب در طرائف * برگ 11 - پ " تفسير شفاء الصدور " و از طرائف در بحار 35 / 260:
" النقاش في تفسيره شفاء الصدور " آمده و متن نقل شده مربوط به معناى مباهله مى باشد (همانطور كه Strothmann. R در:
at, 29 - pp 5, 1958, 33, Der Islam, " Die Mubahala in Tradition und Liturgie " . 23. p نيز يادآور شده است. ظاهرا وى طرائف را در دست نداشته زيرا از بحار نقل مى كند.) مورد نقل شده در اقبال (از جزء چهل و پنجم) در تفسير آيه 1 سوره اسراء مى باشد. در موارد نقل شده در سعد (از جلد اول) ابن عباس اظهار مىدارد كه علم امام على [ع] از قرآن بسيار بيش از علم او بدان است.
اين تأليف (كه درباره‌ء نسخه‌هاى آن نك‍: سزگين) بايد در ميان مؤلفين شيعى رايج بوده باشد. ابن شهر آشوب در مناقب (مث‍: 1 / 310 - 311، 321، 345; 3 / 234 - 235) و شيخ عباس قمى در مفاتيح (نقل به معنى و بدون ياد از نام مؤلف) (صص 552