(در فرج المهموم * برگ 101 - پ) " رحجى " آمده است. آگاهيهاى اندكى كه ابن طاووس درباره او فراهم كرده در النابس ص 114 نقل شده است: رخجى با سيد مرتضى ملاقات و از او روايت كرده و چنين تصور شده كه وى امامى مذهب بوده است.
آقا بزرگ از يادآورى اين نكته غفلت كرده كه پدر مؤلف مؤيد الملك الرخجى (م 430) مشهورتر از پسر بوده است. وى شخصى با نفوذ در دربار آل بويه و براى دو سال (412 - 414) وزير مشرف الدولة (مق‍: index, Busse) بوده است. مؤيد الملك با سيد مرتضى آشنا بوده و اين هر دو را جلال الدولة در سال 422 به مدائن فرستاد تا دو فرمانده ترك را كه پس از متهم شدن به فحش دادن به افراد خود گريخته بودند، باز گردانند (مق‍: دائرة المعارف ايرانيكا مقاله " علم الهدى " [از: Madelung. W]. ابن طاووس به او با عنوان الوزير الرخجى اشاره كرده بدون آنكه آگاهيهاى ديگر درباره‌ء او بدست دهد. نسبت " رخجى " هم مربوط به منطقه " رخج " در شرق سجستان است (مق‍:
index, Lands, Le Strange) وهم منطقه " الرخجية " (نزديك بغداد) (سمعاني 6 / 98 ش 1716). در اين جا احتمالا مقصود " الرخجية " است. خاندان رخجى چنين توصيف شده كه سنى و شيعه در آن بوده است (فرج المهموم 152، 153).
ابن طاووس دو مورد از آن را نقل كرده است. مورد اول آغاز قطعه‌اى است درباره‌ء آراء منجمان پيش از اسلام; و مورد دوم بخشى از بحثى را كه در حضور مؤيد الملك مطرح شده نقل مى كند كه در آن بر اهميت دانش نجوم تأكيد شده است.
* * + - الرعاية لاهل الرواية / أبو الفتح محمد بن اسماعيل بن ابراهيم الفرغانى (زندگى در قرن چهارم؟) طرائف 180 / [ند 45] درباره مؤلف نك‍: سمعاني 10 / 188; ابن الاثير، اللباب 2 / 423. در طرائف از اين تأليف توسط كشف المخفي ياد شده و در آنجا آمده است كه مشتمل بر سه روايت درباره‌ء حضرت مهدى [ع] است.