شده) في شرح دعاء الصنمين " كه براى شاه سلطان حسين صفوي نوشته، استفاده كرده است. بعدا اين شرح به عربي ترجمه شد (نك‍: ذريعه 4 / 102 ش 475); اما شاهدى بر اينكه علامه مجلسى رشح را ديده باشد وجود ندارد (با پوزش از آقا بزرگ).
ظاهرا متن اصلى رشح مفقود شده اما قسمتى از آن در ترجمه ناشناخته‌اى كه براى شاه سلطان حسين تحت عنوان " ضياء الخافقين في شرح دعاء الصنمين " تأليف شده، باقى مانده است (ذريعه 15 / 123 ش 831).
503. * *؟ كتاب روضة العابدين ومأنس الراغبين / ابراهيم بن عمر بن فرج (يا: فرخ) الواسطي ذريعه 11 / 297 ش 1785 اقبال 97 - 98 / 622 - 623، 108 / 629 - 630 درباره مؤلف اطلاعى در دست نيست. صاحب اعيان (5 / 319) او را شيعه دانسته است اما اين فرض، تنها بر اين مبناست كه از اين تأليف در اقبال نقل شده است. ابن طاووس از اين كتاب دعاهايى براى جمادى الثاني (اقبال 97 - 98 / 622 - 623) و شب اول رجب (اقبال 108 / 629 - 630) نقل مى كند. كفعمي (البلد ص 222; جنه 617) دعاى روزانه رمضان را از كتابي با همين عنوان از أبو الفتح الكراجكى نقل مى كند اما روشن نيست كه رابطه‌اى بين اين دو تأليف وجود داشته باشد.
504. * * ريحان المجالس (يا: مجالس) وتحفة المؤانس / احمد بن الحسين بن الحسن بن على الرخجى (زندگى در ميانه ء قرن پنجم) ذريعه 11 / 341 ش 2030 فرج المهموم 151 - 153 در فرج المهموم نام جد رخجى، نيامده است در حالى كه در فرج المهموم * برگ 101 - ر به اشتباه " أبو الحسن " آمده است. نسبت مؤلف (در فرج المهموم * برگ 101 - ر; اعيان 8 / 39; ذريعه ذيل عنوان " انس الكريم " و از آنجا Matar ص 364) " رمحي " و