(١١٦). ابن زهره، غاية ص ٥٨، مق‍: الانوار الساطعة ص ١٦٤. در همان عبارت گفته شده است كه محمد پيشنهاد نقابت را كه جوينى صاحب ديوان كرده بود نپذيرفت. محتملا اين پيشنهاد نقابت همه عراق بوده است. مق‍: مقدمه صادق بحر العلوم بر غايه ص ٣٥.
(١١٧). ابن زهره، غايه صص ٧٤ - ٧٥.
(١١٨). نك‍: - ديوان النسب.
(١١٩). نك‍: ذريعه ١٢ / ٥٩ و بحثى كه در باب دوم فصل سوم آمده است. مق‍: روضات ٤ / ٢٢٤، ٣٣٨، ٣٥٥ - ٣٥٦، الانوار الساطعة ص ١٠٧.
(١٢٠). الشبيبي، مورخ العراق ابن الفوطى ج ٢ / ١ ص ٢٣٠ پاورقى ١ به نقل از الفوطى كه مى گويد:
در دو سفر در سال ٧٠١ و ٧٠٤ از اين نوع، با على همراه بوده است.
(١٢١). ابن الفوطى،، تلخيص مجمع الاداب ج ٤ / ١ صص ٥٠٩ - ٥١٠، عفيف الدين در اين كتاب اين چنين توصيف شده: به تاريخ آنان علم داشته و بيشتر تورات را در حفظ دارد.
(١٢٢). نك‍: مقدمه محققين بر اليقين ٢ ص ٨٥ به نقل از تلخيص مجمع الادب ٥ / ٤٨٩.
(١٢٣). ابن عنبه، عمده ص ١٥٧، رياض ١ / ٧٥. در منابع از دو پسر غياث الدين با نامهاى أبو الفضل محمد (نك‍: رياض ٣ / ١٦٤) و دومى (هم نام با ابن طاووس) رضى الدين أبو القاسم على (زنده در ٧٠١) ياد شده است. نك‍: رياض ٤ / ١٢٣ - ١٢٤ و از آنجا كركوش ١ / ٣١.
. توضيحات بيشترى درباره خاندان ابن طاووس در نسخه خطى عمدة الطالب كبير صص 626 - 627 (كتابخانه آية الله مرعشى [ش ند] آمده است. م

مفاتيح البحث: شهر رمضان المبارك ⁽¹⁾، آذربيجان ⁽¹⁾، الفرج ⁽¹⁾، النوم ⁽²⁾، دولة العراق ⁽²⁾، الجويني ⁽¹⁾