كتابخانه ابن طاووس (فارسي) - إتان گلبرگ - الصفحة ٣٣
در سه سال و يازده ماه داشته سخن به ميان آمده اما اينكه در وقتى كه اين مقام را داشته در گذشته باشد، نيامده است. (83) اطلاعاتى كه در منابع ديگر آمده با سخن ابن عنبه منافات دارد. تاج الدين ابن زهره گزارش كرده است كه ابن طاووس از مقام نقيب النقباء در اواخر زندگيش بر كنار شد. (84) اگر اين گزارش درست باشد محتمل است كه اين بركنارى در شرايطى كه درباره آن چيزى نمى دانيم (85) موجب اين گفته شده كه بر اساس آن، وى و برادرش احمد كشته و شهيد شدند. (86) امكان دارد كه نخستين مؤلفى كه به عنوان شهيد به ابن طاووس اشاره مى كند محمد بن مكى العاملي (م 786) است كه خودش بعد از وفات بخاطر اعدام وى توسط سلطان مملوكي برقوق (87) به عنوان شهيد اول شناخته شد. آنچه در باره سالهاى آخر زندگى ابن طاووس مى دانيم ناچيز است. وى اولين بخش كتاب ملاحم را در 15 محرم 663 در خانه‌اش در حله، زمانى كه در سفر زيارتى از بغداد به نجف و كربلا در آنجا توقف كرد، تكميل نموده است. (88) او به تعدادى از شاگردان در جمادى الاول 664 اجازه داده است. (89) ابن طاووس در صبح دوشنبه پنجم ذى قعده سال 664 در بغداد وفات يافت. (90) آرزوى وى به دفن شدن در نجف برآورده گرديد. (91)

(٨٣). بحار ١٠٧ / ٤٥، روضات ٤ / strothmann ٣٣٨ ص ٩٣.
(٨٤). ابن زهره، غاية ص ٥٨، عبارتى كه آمده چنين است: " كفت يده " همان عبارت همانجا درباره محمد المصطفى فرزند ابن طاووس نيز به كار رفته است. مى گويد: او را نقيب تعيين كرده و بعد:
كفت يده عن ذلك. اين عبارت به معناى " عزل " استفاده مى شود، به عنوان مثال نك‍: الحوادث الجامعه صص ٣٥٦ (ولما كفت يده انقطع في داره "، ٢٩٢ (ثم عزل فانقطع في بيته).
(٨٥). آيا حكام مغول از افكار او درباره آينده آگاهى يافته اند؟
(٨٦). البحراني، الكشكول ١ / ٣٠٧ (به نقل از كتابي از بعض الفضلاء)، رياض ١ / ٧٤.
(٨٧). ذكرى الشيعه في احكام الشريعه، ج ١، تهران ١٢٧١ ص ١١٩. احتمالا مقصود از بعض الفضلا در پاورقى شماره قبل شهيد اول باشد.
(٨٨). الملاحم والفتن صص ٨١ / ٨٢ / ٩٢. بدين جهت بايد او خانه قديمى را در حله نگه داشته باشد يا اجازه داده باشد اعضاى خانواده‌اش در آنجا زندگى كنند. در المضايقة كه د ر ١٨ ربيع الثاني ٦٦١ تكميل شد، (نك‍: باب دوم فصل دوم) ابن طاووس " از خانه‌اى كه اكنون در آن زندگى مى كنم " ياد مى كند. نك‍: المضايقة ص ٨ ٣ / ٣٥١.
(٨٩). ذريعه ١ / ٢٢٢، - ابن طاووس، اجازه (براى قسينى). براى ليستى از شاگردان ابن طاووس نك‍:
الخرسان، مقدمه براى چاپ دوم فلاح السائل صص 9 - 10، الانوار الساطعة ص 117.
مشهورترين آنها علامه حلى بود. مق‍: schmidtke ص 18.
(90). اختر شناسانى كه از آنها پرسيده بود تا چه مدت زنده خواهد بود، چندان دروغ نگفتند، بيشتر
(٣٣)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 28 29 30 31 32 33 34 35 37 38 39 ... » »»
الفهرست