" اعلام الرسول " از مأمون عباسى. بسيارى از نسخههاى ديگر در كتابخانه ابن طاووس متعلق به قرن سوم و چهارم بوده اند.
علاوه بر ياد از تاريخ نسخه، ابن طاووس در بسيارى از موارد اگر نسخه، دستنويس مؤلف باشد آن را يادآورى مى كند. در تأليفاتى كه ملاحظه شد، وى هشت مورد از اين دست را معرفى كرده كه يكى از آنها (" الرسالة الموضحة " از المظفر بن جعفر، زنده در نيمه اول قرن چهارم) در كتابخانه ء نظاميه عتيق بوده و ديگر نسخه ها متعلق به خود وى بوده است. 108 علاوه بر اين، ابن طاووس مالك نسخهاى از " نهج النجاة في فضائل امير المؤمنين والائمه الطاهرين من ذريته " از حسين بن محمد بن حسن الحلواني (زنده در 481؟) بوده كه درباره آن مى گويد: احتمالا دستنويس خود مؤلف است. همچنين نسخهاى با عنوان " الرواية " از ابن سماك (م 344); وى تنها مؤلف سنى در " فهرست " است كه خط مؤلف در برخى از صفحات آن موجود بوده است.
بدين ترتيب تعداد نسخههاى دستنويس مؤلف (قطعى يا احتمالى) به ده مى رسد.
احتمال وجود نسخههاى ديگرى كه به خط مؤلفشان در كتابخانه ء وى بوده اين عدد را بالاتر مى برد. 109