در حالات امام (عليه السلام) آمده است كه أو در هر جمعه براى مردم سخنرانى مى كرد، آنان را به زهد در دنيا ورغبت و شوق به كارهاى آخرت فرا مى خواند و موعظه مى كرد و قطعه هايى از انواع نيايش، ستايش و ثناهائى كه نشان دهندهء بندگى خالصانهء أو نسبت به خداى سبحان و بى همتا و بى انباز است به گوش مردم مى خواند.
به اين ترتيب صحيفهء سجاديه را بايد به عنوان بزرگترين عمل اجتماعى متناسب با ضرورت مرحله‌اى كه مسؤوليت رهبرى آن به عهده امام (عليه السلام) بود، معرفى كرد. علاوه بر آن يگانه ميراث فرهنگ الهى، يك منبع بزرگ مكتبى، و يك مشعل هدايت ربانى، و يك مدرسهء اخلاق و تربيت اسلامي است كه با گذشت روزگاران پايدار مى ماند و انسانيت پيوسته به اين ميراث محمدى و علوى نياز مند است و هر چند گمراهى هاى شيطان و فريبندگى دنيا فزونتر گردد، نياز به آن بيشتر مى شود.
درود بر امام ما، روز ولادتش، روز اداى رسالتش، روز مرگ و روز زندگى دوباره اش