مطلقا جايز نيست، هر چند شكارچى محرم نباشد.
مسأله 200 - همچنان كه شكار حيوان صحرايى بر محرم حرام است، كمك ديگرى در شكار نيز حرام است، هر چند با اشاره باشد. و در حرمت كمك بين اين كه شكارچى محرم باشد يا محل فرقى نيست.
مسأله 201 - محرم نبايد شكار را به دست گرفته يا از او نگهدارى كند، اگر چه شكارش پيش از احرام باشد. و نبايد از گوشت شكار بخورد، هر چند شكار كننده محل باشد. و نيز حرام است بر محل خوردن گوشت شكارى كه محرم او را ذبح نموده و همچنين شكارى را كه محل در حرم ذبح نموده باشد و ملخ ملحق به حيوان صحرايى است و شكار و گرفتن، و خوردنش حرام است.
مسأله 202 - حكم مذكور مختص به حيوان صحرايى است و شكار حيوان دريايى مانند ماهى اشكالى ندارد. و مقصود از دريايى آن است كه فقط د ر آب زندگى كند، و اما حيوانى كه در صحرا و دريا هر دو زندگى مىكند ملحق به صحرايى مىباشد. و در صورت شك به اين كه صحرايى است يا دريايى بنابر اظهر اشكالى ندارد. و همچنين كشتن حيوان اهلى مانند مرغ خانگى و حبشى اگر چه وحشى شده باشد، و گوسفند و گاو و شتر عيبى ندارد. و همچنين ذبح حيوانى كه معلوم نيست اهلى است يا وحشى عيب ندارد.
مسأله 203 - جوجه و تخم حيوانات مذكور، در حكم تابع خود آنها است يعنى همان طور كه شكار حيوان صحرايى حرام است،