رفتن به مشعر آزاد شد، حجش كفايت از حجة الاسلام مىكند بلكه ظاهر اين است كه وقوف به عرفات در حال آزادى نيز كفايت مىكند هر چند مشعر را درك نكرده باشد. و در اجزاء آن استطاعت حين آزادى معتبر است. پس اگر هنگام آزاد شدن مستطيع نباشد حجش به جاى حجة الاسلام شمرده نخواهد شد، و در حكم به اجزاء فرقى بين اقسام حج نيست و هر يك از حج قران يا افراد يا تمتع كفايت مىكند، در صورتى كه آنچه به جا آورده مطابق وظيفه واقعى اش بوده است.
مسأله 12 - هر گاه آزادى بنده قبل از مشعر باشد، در حج تمتع قربانى بر وى مىباشد. و اگر تمكن نداشت عوض قربانى به دستورى كه بعدا گفته خواهد شد روزه بگيرد. و چنان چه قبل از مشعر آزاد نشده باشد مولايش مخير است كه عوض او قربانى يا او را وادار به روزه نمايد.
شرط چهارم: استطاعت: و در آن چند چيز معتبر است:
اول: سعه وقت، به اين معنى كه وقت كافى براى رفتن به مكه و به جا آوردن اعمال واجب در آن جا باشد. بنابر اين اگر به دست آمدن مال وقتى باشد كه براى اين اعمال كافى نباشد يا با مشقت زياد كه عاده تحمل نشود كفايت كند واجب نخواهد بود، و در چنين صورت واجب نيست مال را تا سال بعد نگهدارى نمايد.
پس اگر استطاعت باقى بود حج در سال بعد واجب خواهد بود