مىترسد گرفتار شود و هر كسى كه بر جان و يا مال و يا ناموس خود بترسد (و اين حكم شامل پير مرد و زن و بچه و ضعيف كه بر جان خود از ازدحام مىترسند مىباشد)، براى چنين كسانى جايز است رمى را شب آن روز انجام دهند. و لكن جايز نيست براى غير از كسى كه ترس از مكث در منى دارد، كوچ كردن در شب دوازدهم بعد از رمى تا بعد از ظهر آن روز.
مسأله 439 - كسى كه رمى روز يازدهم را فراموش كند، واجب است روز دوازدهم آن را قضا نمايد. و كسى كه رمى روز دوازدهم را فراموش كرده، بايستى در روز سيزدهم قضا نمايد. و احتياط (واجب) اين است كه بين اداى همان روز و قضاى روز قبل فاصله گذاشته، و قضاى روز قبل را پيش از اداى همان روز به جا آورد و قضاى روز قبل طرف صبح و اداى همان روز هنگام زوال باشد.
مسأله 440 - كسى كه رمى را در منى فراموش نموده و پس از كوچ به مكه يادش آمد، واجب است به منى برگشته و رمى نمايد.
و چنانچه فراموش شده رمى دو روز يا سه روز باشد، احتياط (واجب) اين است كه بين وظيفه هر روز و روز ديگر يك ساعت فاصله بگذارد.
و چنانچه پس از خروج از مكه يادش آمد كه رمى نكرده، واجب نيست به منى بر گردد بلكه بنابر احتياط (واجب) در سال بعد يا نايبش آن را قضا نمايد.
مسأله 441 - بيمارى كه اميد ندارد تا مغرب بهبودى حاصل