گنجايش اين كار را داشته باشد و در غير اين صورت سعى و تقصير نموده و براى حج محرم شود و لازم است پس از بازگشت از منى و قبل از طواف حج، قضاى طواف عمره را به نحوى كه گفته شد به جا آورد.
مسأله 295 - هر گاه زن پس از طواف و پيش از نماز آن، يعنى بين طواف و نمازش، حيض شود طوافش صحيح است و نماز طواف را پس از پاكى و غسل به جا آورد. و چنانچه وقت نداشت سعى و تقصير را به جا آورده و نماز طواف را پيش از طواف حج قضا نمايد.
مسأله 296 - هر گاه زنى پس از طواف و نمازش احساس نمود كه حيض دارد و نداند كه پيش از طواف يا پيش از نماز يا در اثناء بوده يا بعد از نماز رخ داده، در اين صورت بنابر صحت طواف و نماز بگذارد. و چنانچه بداند كه قبل از نماز حادث شده و وقتش هم تنگ است، سعى و تقصير نموده و نماز را تا پس از پاكى تأخير بيندازد و عمره اش صحيح است.
مسأله 297 - هر گاه زنى به مكه رسيد و مى توانست اعمال عمره را به جا آورد ولى با علم و عمد به جا نياورد تا حيض شد و وقت هم تنگ شد، ظاهرا عمره‌اش فاسد است. و احتياط (واجب) اين است كه عدول به حج افراد نموده و حج خود را در سال بعد اعاده نمايد.