پرده بر داشت وپسرى چهار ساله همچون آفتاب در خشان سرمه در چشم كشيده بيرون آورد كه ما هرگز آدمى به فر وشكوه وجمال او نديده بوديم. گفت: اين فرزند من است، محمد مهدى واو مظهر موعود است وتا قيامت امامت از آن او خواهد بود. اين است روايت بعضى از محبان أهل بيت.
واما لقب آن حضرت عسكرى است بواسطهء آنكه آن حضرت عسكر ملائكه را بر متوكل عرض كرد، چنانچه مذكور شد. وبعضى گويند: بواسطهء آنكه در موضعى از ولايت بغداد متولد شده كه اسم آن عسكر است.
المتوفى في شبابه بالبلاء، المدفون عند أبيه بسر من رأى آن حضرت وفات فرموده در جوانى خود به بلا وزحمت، ودفن كرده شده آن حضرت نزد پدر خود در شهر سر من رأى. ولادت آن حضرت در مدينه بود هشتم ربيع الاول سنهء اثنين وثلاثين ومائتين، و وفات آن حضرت در زمان متوكل خليفه بود وعمر مبارك آن حضرت بيست وهشت سال.
گويند: متوكل خلفيه لعنه الله او را زهر داد، ودر جوانى از دنياى فانى به بهشت جاودانى نقل كرده وآن حضرت را نزد پدر خود در مشهد مقدس كه در سر من رأى واقع است دفن كرده اند.
وسر من رأى شهرى است در كنار دجله كه آن را معتصم خليفه بنا كرده جهت آنكه خود با لشكر در آنجا ساكن شود زيرا كه لشكر معتصم اكثر غلامان ترك بوده اند واهل بغداد از ايشان ضرر مى يافته اند. معتصم آن شهر را كه تا بغداد مسافت ده روزه راه است بناكرده تا مضرت لشكريان او بدانجا برسد. ومعتصم وپسر او واثق وپسر واثق متوكل ومعتز ومنتصر، تمامى در آنجا ساكن بوده اند. وحالى آنجا را سامره گويد وخراب شده وسواى مسجد مقدس امامين على هادى وحسن عسكرى عمارتى لايق نمانده وآن مشهد منور در غايت رواج وآراستگى است