و با رحمت خويش بر ما نظر افكن تا با آن به كمال گرامى داشت تو راه بريم، آنكه ديگر هرگز آن را به جود و كرم خود از ما مگير، و ما را از حوض جدش پيامبر، به جام او و بدست او سيراب گردان، سيراب شدنى كامل و خوش و گوارا و خوب، كه هرگز پس از آن تشنگى نباشد، أي مهربانترين مهربانان.
(٢٢٩)