(30) دعاى آن حضرت در هر روز از ماه رجب بار الها! از تو مى خواهم به حقيقت تمامى آن [نام] ها كه واليان امرت با تو بدانها راز و نياز مى كنند، [واليانى كه] امانتدار راز تو، و شادمان از فرمان تواند، نشان گر توانائى تو، و روشن گر بزرگى تو مى باشند.
از تو مى خواهم به حق آنچه از خواست تو كه در باره آنان بروز و صدور يافت، پس ايشان را گنجينه هميشگى جلوه هاي خود، و پايه استوار يكتا شناسى خويش، و نشانه شگفت خويشتن قرار دادى، و پايگاه خودت ساختى [آن چنان كه] هيچ كجا بدون آن نماند، و هر كس تو را شناخته بوسيله آنها مى شناسد.
ميان تو و آنها تفاوتى نيست مگر اينكه آنان بنده و آفريده تو اند، كه پراكندگى و پيوستگى آنها بدست توست، و آغاز شان از تو و باز گشتشان بسوى توست، آنان ياوران و گواهان، و آزمايش گران و مدافعان، و نگهداران، و پيشروان [مردم] هستند، پس آسمان و زمين خود را از [نور] ايشان پر ساختى، تا آشكار گشت كه جز تو خدائى نيست.
پس به حق اين [كلمه توحيد] و به جايگاههاى گرانمايه بخشايش تو، و به پايگاهها و نشانه هايت، از تو مى خواهم كه بر محمد و خاندانش درود فرستى و بر ايمان و پايدارى من بيفزائى.
أي آنكه در اوج پيدائى خود پنهانى، و در نهايت پوشيدگى و پنهانى